عید. راشد رستمی

راشد رستمی

          

      عیـد    

باشد که دگر صحبتی از جنگ نباشد
بر زخم دلم زخمه ی این چنگ نباشد

باشد که سر شیشه ی آرامی مردم
جمعیت سنگسار و سر سنگ نباشد

باشد که سر سفره ما عید بیآید
زیر پل کابل خبر از بنگ نباشد

در شهر خدا مرده ی ما دیوی جهالت
دجال صفت رهبر و سر هنگ نباشد

باشد که خیانت نشود زینه ی قدرت
پاداش جنایت فر و فرهنگ نباشد

باشد که دو سه مرد خدا پیش بیآیند
سر کرده ما "کور "و" کر" و "لنگ" نباشد

آذان موذن شده از خواب فرا خیز
تا سوی فلاح فاصله فرسنگ نباشد

از بهر دل زخمی راشد سخن از عید
وقتی ست که"خرکار" "سرآهنک" نباشد.

بیست و چهارم ، نهم ، دوهزار و پانزده