سید برکت الله حسینی زاده، در فلم (مسافرت)

نوشتۀ، ضیا

انگار که ترک از وطن و سفر به نا کجا آباد، خصلت    رو به افزایش عصر انفجار تکنولوژی در قرن 21 شده باشد. شاید به همین دلیل است که بیشتر از چند دهه و سالهای اخیر، خاصتاً از یک سال به این سو صدای هجرت، پناهنده گی و پناهجویی سر خط خبر های دنیا شده است. ممکن است دلیل دیگرش این باشد که هستی با همه دار و ندارش میلان طبیعی خود را به سوی تعادل می کشاند تا نظم جهان بر هم نخورد. اجتماعات و کتله های بزرگ انسانی نیز مسیر تعادل را می خواهند بپیمایند!! یعنی در عصری که به سر میبریم، جهانِ ما بصورت عام به دو بخش (دارا و نادار)، ( آرام و نا آرام)، (در صلح و در جنگ)، (ضعیف و قوی)، (زور و عاجز)... به سر می برند. وقتی پلۀ ترازو میانِ فقیر و دارا و یا در صلح و در جنگ نا متعادل می شود و کمیت انسانهای فقیر، نا آرام و دست و گریبان با جنگ... از حد میگذرد، طبیعتاً اجتماعات محروم و مجبور به سوی کشور های مرفه و آرام رختِ سفر می بندند، به هجرت و مسافرت می پردازند تا چند صباحی را که باید زنده باشند، در کشور های آرام به سر ببرند.

سالهای جنگ سرد میان اتحاد شوروی و امریکا به ویژه پس از به قدرت رسیدن رژیم خلق و پرچم در افغانستان که به تاریخ 28 اپریل1978 صورت گرفت، گراف مهاجرت های فردی، خانواده گی و جمعی مردم افغانستان در اثر ظلم و تعدی روز افزون خلقی ها و پرچمی ها به کشور های همسایه و به زودی به کشور های غربی بالا گرفت، تا آنکه طی 14 سال سلطۀ رژیم کودتا، افغانستان بالاترین نرخ مهاجر را در دنیا به خود اختصاص داد. آنگاه که مجاهدین زمام امور را به دست گرفتند. تنظیمی های جاه طلب و در دام افتاده در استخبارات منطقه بخصوص پاکستان و ایران جنگ های نیابتی را در افغانستان طوری سامان بخشیدند که یک بار دیگر مردم به خون نشستۀ افغانستان سیل آسا به کشور های همسایه و کشور های غربی مهاجر شدند. این روند نحس چه در دورۀ طالبان و چه در دورۀ برادر طالبان( کرزی) و تاکنون مسیر پُر از مخاطره را در حال پیمودن است. علاوتاً از مدتیست که آتش جنگ در کشور های عراق، سوریه، یمن و سایر کشور ها نیز شعله ور است که انبوۀ مهاجران را به ویژه به سوی اروپا و استرالیا کشانده و استرالیا با انفاذ قوانین سخت گیرانه تا حد قابل ملاحظه از پذیرش پناهجویان غیر قانونی که با کشتی خود را به استرالیا می رساندند امتناع ورزیده که با این کار دامنۀ مرگ و میر و غرق شدن مهاجرین در آبهای استرالیا ازمیان رفته و اما این سیل پناهجویان از طریق ترکیه و یونان به اروپا سناریوی جدید اما بسیار غم انگیز را به وجود آورده است.

صحنه یی از فلم مسافرت

آب، آب است و دریا باهمه خطرات آن دریاست. فرقی ندارد که آبهای اقیانوس آرام باشد و یا دریای مدیترانه، ترکیه یا هر کجای دنیا. اخیراً به همین مناسبت ادارۀ مهاجرت استرالیا با صرف 6 ملیون دالر فلمی را ساخته که پیام بسیار روشن آن، هربیننده و خاصتاً آنهایی را که هوای مهاجرت از طریق قاچاقچیان انسان، آنهم از راه آب را در سر می پرورانند، هشدار و هوشیاری میدهد که همچو سفر ها چه عواقبی را در پی خواهد داشت. واما درهمین مورد فلم مسافرت ( Journey) توسط پردیوسر و فلمنامه نویس موفق استرالیایی آقای ( Muffy Putter) تهیه شده که این هنرمند با دریافت تجارب خوب از تهیۀ برنامه های ستارۀ افغان در افغانستان توانسته است فرایند تاثیرات سیاسی و اجتماعی یی را که منتج به واکنش های افراد شده است، باز تاب دهد. در پهلوی آن اقای محمد قربان کریمی (ایرانی) به نوشته های بی روح در روی کاغذ جان داده و آن را در مکان های مناسب و زمانهای مناسب به وسیلۀ کرکتر های مناسب در حرکت آورده است. طوری که آقای سید برکت حسینی زاده یکتن از کرکتر های مرکزی این فلم که با او صحبت هایی داشتم، ابراز نمود: سعی بیشتر پردیوسر و دایرکتر بران بود تا شخصیت های غیر حرفوی درین فلم نقش داشته باشند تا حوادث به گونۀ ریالیستیک به بیننده القا گردد.

با سپاس از جوان افغان، آقای سید برکت حسینی زاده که موصوف در ین فلم به نام (نجیب الله) نقش بازی کرده، ضمن آنکه با خودِ این جوان معرفت حاصل میکنیم، به گوشه هایی از فلم ( مسافرت) نیز معلومات حاصل می کنیم:
اقای حسینی زاده، در سال 1993 در جاغوری پا به هستی گذاشت. وقتی پای نحس طالبان به جاغوری رسید، پدرش آقای سید جاوید حسینی زاده به خاطر زنده ماندن خودش و خانواده اش به پاکستان مهاجر شدند. سید جاوید پس از دو ماه اقامت در پاکستان، دل به دریا زد و با پشت سر گذشتاندن خطرات فراوان به وسیلۀ قایق خود را به استرالیا رساند. پنج سال در کمپنی ذوب آهن کار کرد و به تنهایی در استرالیا به سر برد. سپس آل و عیالش را از پاکستان به گونۀ قانونی به استرالیا خواست و به اقامت ادامه دادند.

همه فرزندان خانواده از جمله سید برکت الله شامل مکتب شدند که اینک آقای سید برکت الله حسینی زاده دانشجوی سال اول دورۀ ماستری در رشتۀ Orthotic می باشد.

با ید گفت؛ این جوان پیش ازین نیز ماستری خود را در رشتۀ Medical Bio Technologyبه دست آورده است. همچنان در رشتۀ Bio Molecular Science لیسانس دارد. درقبال آنهمه دانش اندوزی ها، به سِمت سفیر از جانب Cancer Council درکمونیتی کار میکند و به حیث معلم در مکتب افغان فجر نیز در خدمت اطفال و نوجوانان قرار دارد.
از آقای حسینی زاده پرسیدم؛ چگونه درین فلم راه پیداکردی؟ گفت: اطلاعیه ئی را از ادارۀ مهاجرت از طریق ایمل دریافت کردم و به آنجا مراجعه نمودم. وقتی تماس حاصل کردم و از نزدیک ملاقات نمودم، مورد قبول واقع شدم.
آقای حسینی زاده سابقۀ بازیگری نداشت، اما از کودکی با دیدن فلمهای هندی، ایرانی ... این احساس برایش دست داده بود که روزی دربرابر کمرۀ فلمبرداری سینما قرار گیرد و نقشی را ایفا کند. ضمناً ذهن جستجوگر او، استعداد های ذاتی اش را در عرصه های گوناگون به آزمون گرفته تا فرصت های دست داشته اش به هدر نرود. این حقایق باعث شد که به این امر بزرگ اقدام کند و یکی از نقش های مرکزی فلم را به ثمر برساند.

علاوه از آقای حسینی زاده، سه تن از جوانان افغان، همچنان خانم ها و آقایان ایرانی، عراقی و پاکستانی نیز در فلم مسافرت نقش بازی کرده اند؛ چنانچه خانم مهسا کریمی در نقش ( سارا)، روهن انجار پاکستانی در نقش ( بلال)، حسامه سامی در نقش ( ندیم) و غیره.

فلم متذکره طی یک سال تهیه شد و در تلویزیونهای افغانستان، ایران، عراق و پاکستان به نمایش گذاشته شده است. بی تردید که به تصویر کشیدنِ چهره های اصلی قاچاقچیان انسان، رنجها و محنت های سفر در خشکه و آب و آنهم در قایق های غیر معیاری و در نتیجه تلفات انسانی بالای بیننده های آن تاثیرات ژرف به جا گذاشته است.
همه میدانیم که نه تنها انسان، بلکه پرنده ها، و حیوانات نیز به خانه و کاشانه شان دلچسپی و علاقمندی دارند. شاید کسی پیدا نشود، بدون دلیل، آنهم دلیل موجه خانه، محل و کشور خود را ترک کند و به غربت تن دهد. دلیل بزرگِ هجرت گزینان از کشور ما، همانا فرار ازمرگ بود و است که بنیاد آن توسط خلقیها و پرچمی ها در افغانستان گذاشته شد و به تعقیب آن گرگها، کفتار ها و درنده خویانی در سیمای میش ظاهر شدند که با گذشت هر روز از جان مردم ما قربانی گرفتند و کشور را به خرابه مبدل ساختند. با تاسف تاهنوز این کفتار ها جای شان را یکی به دیگر میدهند. گو یا که دامنۀ آن قطع شدنی نیست. هیچگاه و ابداً این وضع به پایان نمی رسد، مگر که ملت بیدار شود و مردم بیدار شوند. آنگاه همه چیز خوب خواهد شد و کسی به سوی ناکجا آباد سفر نخواهدکرد. انشاءالله.

  ...............................................................................................................................................................

یاد آوری خوشه: موقتاً در گذاشتن تصویر ها مشکل تخنیکی داریم. به این لحاظ از ژورنالیبست ونویسندۀمحترم جناب ضیأ ضیأ پوزش میخواهیم که عکس  های نوشته های شان انتشار نیافته است.

Top of Form

Bottom of Form