عتیق الله نایب خیل

   سیدنی/ آسترالیا

                                                           

              سیاه روز ششم جدی        

اوایل ماه جدی سال1358 خورشیدی ،مطابق اپریل 1979میلادی، درحالی که سفیدی برف همه جا  راپوشانیده بود، غرش طیارات روسی سکوت شب را می شکست، به اضافه ً سرمای شدید هوا،دلهره وپریشانیی بار آورده و خواب را درچشمان همه حرام می نمود. زیرا واقعه یی درشرف تکوین بود. مردم باهم به گونۀ پنهانی گفت وشنود داشتند و ازترس دستگیری و به زندان رفتن و به چنگ افتادن به دست جاسوسان حفیظ الله امین صدای خویش درنمی آوردند .

 تیزهوشان سیاسی ، منابع استخباراتی کشورهای ذیدخل درقضیهً افغانستان و تحلیل گران سیاسی دریافته بودند ،که چه اتفاقی می افتد . و اما داستان مردم ازآنها جدا بود. صبح ششم جدی همین که از خواب بیدار شدند ، زمین سفید پرازبرف کشوررا زیرسم سربازان سرخ روسی یافتند که از شمال وارد کشور شده بودند.

شامگاهی که رادیو و تلویزیون کابل اخبار مربوط به کارنامه های حفیط الله امین را پخش می کرد و دروصف او سخن می گفت، آنطرفتر، از رادیوی تاجکستان ،صدای ببرک کارمل به گوش می رسید که خبر قتل حفیط الله امین رابه گوش جهانیان می رسانید.

ببرک کارمل درآن سخنرانیی رادیویی از"حزب واحد دموکراتیک خلق افغانستان" سخن گفت و تجاوز ارتش شوروی را" مرحلهً نوین و تکاملی انقلاب ثور" نامید. معنای دیگری این سخن آن است که ببرک کارمل خواسته است مسئوولیت دعوت از قطعات نظامی شوروی را باجناح  خلق حزب تقسیم نماید.

ششم جدی نقطهً عطفی درتاریخ معاصرکشورماست. روزی که یکصدوبیست هزار ازنیروهای قشون سرخ ارتش شوروی با تجاوزبه حریم کشورما،برای نجات رژیم دست نشانده خویش لشکرکشی کردند تا مهرهً دیگری ازسلسلهً شاه شجاعان وطنی را بر اریکه سلطنت نصب نمایند.

گرچه که ازفردای کودتای ثورحربه ً ایجاد رعب ووحشت و به میدان آوردن نیروهای سرکوب گربرای تثبیت موقعیت کودتاگران، به عنوان اصلی ترین گزینه ، به کار افتاده بود؛ اما قیام ها و وسعت پیداکردن دامنهً جنگ از یکسو و بجان هم افتادن جناح های حزب از طرف دیگر، رژیم سفاک کودتای ثور را در سراشیب نابودی قرار داده بود و روس ها را مجبورساخت تا ادارهً امور را خود به دست گیرند.  

با سپری شدن اضافه تر از سه دهه  تأثیرات مخرب آن تجاوز را به وضاحت می بینیم. همه زیرساخت های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، نظامی و فرهنگی کشوررانابودکرد و خسارات هنگفت انسانی و مالی را برکشور ما تحمیل کرد. دولتی که بیش ازیک دهه مردم ما را اززمین و هوا دردود و آتش و مرگ فروبرد. استفاده از جنگ افزارهای پیش رفته برای نابودی دهات و قصبات و کشتار جمعی مردم بی دفاع جنایت آشکار علیه بشریت بود. جنایات جنگی را که روس ها درافغانستان مرتکب شدند برکسی پوشیده نیست و اگر امروز کسانی با وقاحت و بی شرمی هنوزهم ازآن دفاع می کنند برزخم های خونین مردم نمک می پاشند.

سیرتحولات بعد ازکودتای ثور و ششم جدی شاهد ظهورگروه های سیاسی متعددی بودکه درفرایند تحولات، به زیان حاکمیت حزب دموکراتیک خلق، نقش مهمی ایفاً کردند. تنظیم های وابسته به  ایران و پاکستان ، که درخلاً یک رهبری واحد ملی زمینه های ظهور یافته بودند، با امکانات مالی و تسلیحاتی ایران، امریکا، غرب و کشورهای عربی ، خود را برمردم تحمیل کردند و درراًس جریان مقاومت قرار گرفته و آن را به سود کشورهای حامی خویش سوق دادند.

آنانی که جریانات و حوادث سال های بعدی کشوررا سرپوش و توجیهی برای جنایات خود قلمداد می کنند، ازمسئولیت و نقش مستقیم خود، که دقیقا" منشاً و عامل جنایات بعدی درکشور هستند، طفره می روند و شانه خالی می کنند.

اگر امروز شاهد گروه هایی از نوع طالب هستیم، دقیقا" نتیجه و محصول کودتای ثور وششم جدی و تجاوز قشون سرخ به کشورماست.

رنج وبدبختی هایی را که کودتای ثور،برای مردم و کشورآفرید، با تجاوزشرم انگیزششم جدی ادامه یافت و تا امروز به کونه های مختلف ادامه دارد، درذهنیت ها باقیست و نفرین ابدی را نصیب کسانی کرده است که زمینه های آن تجاوز رامهیا کردند.