امید به فردا. مختار دریا

مختار دریا

امید به فردا  

کنون که تیره نامردمان بکوی شماست
فضا پر از غم و غوغا و های هوی شماست
زجبر تلخ زمان و سیاهی دوران
مدام سیلی همسایگان بروی شماست
به صد هزار حَِیل رذل زاده گان زمان
پی فنا شدن فکر و آرزوی شماست
خروش میرسد از دامن افق به سحر
که رنگ سرخ شفق از رگ گلوی شماست
مکن گلایه ز دشمن که چون تبر روزی
شکست قامتت از شاخه ء عدوی شماست
زتیر حادثه ها زخمگین و خونین تن
دلاوران تو دیوار آبروی شما ست
خروش و نعره کشید همچو پردلان زمان
اگر چه خنجر نامرد برگلوی شماست
به قلب دشمن بد ذات تیر خشم فگن
که چاکران درش زنده پیش روی شماست
ز دود و آتش و خون انفجارو مرگ جوان
تبسمی بلب خصم زور گوی شماست
ز خون چکانی هر واژه صفحه خونریز است
قلم عیانگر آلام و گفتگوی شما ست
درخت ظلم و جنایت ز بیخ و بن برکن
که میوه اش ضرر افزای شهر و کوی شماست
خروش سینه دریا نوای مردم اوست
که چشم باز وامیدش همیشه سوی شماست
مختار دریا کانادا 12 جولای 2017