اشتباه جبران ناپذیر امنیت ملی افغانستان .

چهارشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۲ ه‍.ش.

           اشتباه جبران ناپذیر امنیت ملی افغانستان

                                                            

                                                                                        ملاعمر.

                                               اعضای تحریک اسلامی وی هر روز سر بیگناهاهان را می برند .

این که کارکنان امنیت ملی از تجربه چیزی نمی آموزند، تاوانش را با نقد جان، یتیم شدن اولاد ها وبیوه شدن زنان خویش خواهند پرداخت.

اداره امنیت ملی  گفته است که سازمان دهنده حملات انتحاری و "جلاد" گروه طالبان در ولایت پکتیکا را بازداشت کرده است. این درحالی است که امنیت ملی واقف است که این شخص هیچ مجازات نخواهد شد. 

امنیت ملی به عنوان دست آورد، اعلامیه داده که این فرد که شریف خان نام دارد، در روستای خیبر ولسوالی "یوسف خیل" ولایت پکتیکا در جنوب شرق افغانستان دستگیر شده و به اتهاماتی که علیه او مطرح شده، "اعتراف" کرده است. ازین فعالیت ها هیچ چیزی حصول نمی شود. مگر امنیت ملی امروز آگاه نشده که درولایت زابل اجساد شش اسیرارتش ملی پیدا شد؟ کشتارهای متفرقه روزانه درشاهراه ها و به دام اندازی افرادی که حتی دریک اداره دولتی مستخدم هستند؛ در رسانه ها بازتاب نمی یابند. اگرامنیت ملی می داند که وضع از چی قرار است وهمه این افراد سربریده می شوند.

بر اساس اطلاعیه‎ای که اداره امنیت ملی به رسانه‎ها فرستاده، شریف خان به دستور یک فرمانده طالبان به نام ملا عبدالرحمان چونی، یک مامور پلیس را با کارد قصابی سر بریده است. این اعتراف گیری هیچ فایده ای ندارد. چون امنیت ملی هیچ توانی برای مقابله با شبکه های آنسوی سرحد ندارد و اجازه انجام کاری را هم ندارد. امنیت ملی درحق ملاعبدالرحمان چونی چه از دستش برمی آید؟ شاید امنیت بالقوه قدرت ضربه زنی متقابل برخاک پاکستان را داشته باشد؛ مشروط براین که رهبری دولت اجازه چنین کاری را برای شان بدهد.

در این اطلاعیه همچنین از قول شریف خان آمده که ملا عبدالرحمان و یک عضو دیگر گروه طالبان به نام مولوی مدنی به کودکان و بمبگذاران انتحاری تجاوز جنسی می‎کنند. گفتن این سخنان به وجهه طالبان هیچ نقصی نمی رساند. طالب درداخل قرآن بم میگذارد ؛ وبا انتحار درخانه خدا،  پلان خود را عملی می کند وتجاوز جنسی بریک نوجوان امری عادی است. درین این سو معادله نیز همان کاری که بالای نوجوانان پسر صورت می گیرد، بی خیال، به دور ازبازخواست قانون، اسلامیت وفرهنگی افغانستان، برکودکان دختر وپسر انجام می گیرد. امروز چه کسی نمی داند که تقریباً تمام قوماندان های جهادی، مسئولان دولتی درمرکز ولایات، و یارونزدیکان شان، همه روزه، کودکان پسر را از وازمحلات زنده گی شان می ربایند؛ برای بچه بازی تربیه شان می کنند و بچه های خود را به یکدیگر شبانه کرایه می دهند و یا کرایه می گیرند. بدین سان، برشرف وآینده خود وافغانستان تجاوز می کنند وریش می گذارند ودم از جهاد چهارده ساله و مقاومت علیه طالبان می زنند.

بازداشت شریف خان وزندانی کردن موصوف درپلچرخی یا جای دیگر، یک خطای محاسباتی جبران ناپذیر امنیت ملی است که خیال می کند این شخص طبق قانون مجازات خواهد شد. اما با توجه به پالیسی طالب ساز و ائتلاف موهوم تیم حاکم با طالبان ( به هرقیمت ممکن) شریف خان و همه آدم کشان کمافی السابق، یا به زودی و یا دربرابر نجات جان فلان نماینده مشکوک ولسی جرگه که ظاهراً به دام طالبان می افتد، آزاد و یا مبادله می شوند. دوماه پیش درازاء آزادی یک خانم فریبا کاکر عضو ولسی جرگه، هفت تن از جانیان بزرگ و حرفه ای دشمن به شمول زنی که مواد انفجاری را به هدف کشتن اسدالله خالد رئیس سابق وکلیوالی امنیت ملی بازداشت شده بود، رها شدند.

امنیت ملی بعداً برادراین خانم را دستگیر کرد که خود خواهرش را به چنگ طالبان داده بود. مسئولان وامنیت ملی با زنده نگهداشتن آنانی که هیچ اسیر ارتش وپلیس و یا غیرنظامیانی را که راننده های موترهای باربری اند؛ زنده نمی مانند، گناه بزرگی را مرتکب می شوند که بعداً کفاره چنین گناهی را با پرداختن نقد جان خود و یتیم شدن اولاد های شان می پردازند و هیچ سیستم مجازاتی درکشور وجود ندارد تا جان های از دست رفته را جبیره کند. 

گزارش نامۀ افغانستان