مسموم نمودن دختران مکاتب

خوشه

        مسموم نمودن دختران،

                    گسترش تروریسم " برادران" رئیس دولت

درافغانستان خصومت وکینه توزی با تحصیل وتعلیم دختران وزنان، پیشینه دارد.علت اصلی را درموجودیت بی احترامی به حقوق انسانی میتوان دریافت. افکاریکه از بی احترامی وحق تلفی به نصف نفوس جامعه برخاسته است.این افکاردرفرهنگ تبعیض، برترشمردن مرد از زن، خوار وذلیل شمردن زن جای دارد. مخالفین ویا متعصبان تبعیض پسند، در چند دهه پیشتر نه تنها مخالف خویش را با حکومت ابراز میکردند، بلکه شروع کردند به آزارواذیت فزیکی دختران. یکی از وسایل پاشاندن تیزاب به سوی دختران مکاتب بود. متعصبان با استفاده ازآن وسایل، میکوشیدند که دختران را به صورت مستقیم مورد تهدید قرار بدهند. دردل آنها ایجاد ترس و واهمه میکردند که معیوب میشوند. پس بهتراست که درخانه بنشینند ودرس نخوانند!! اما آن وسیلۀ رعب وترس مؤثرنبود. موج نیرومند آرزومندی و سعی و کوشش برای تعلیم وتحصیل دختران چنان جای یافته بود که دختران نترسیدند و در خانه نه نشستند.

در سالهای اخیر، وبه ویژه دراین اواخر، آن خصومت وکینه توزی، از بستر مساعد امنیت ستیزی، جان بیشتریافته است. حالا نه به شکل فردی،بل مکاتب دختران آماج حملات کوردلان جاهل و مخالفت حقوق وکرامت انسانی است. چهره های معصوم و علاقمند به فرا گیری درس، تعلیم و دانش را مینگریم که دربیمارستانها از شدت درد وآثارمواد سمی رنج میبرند ومیسوزند. تا حال صدها دخترشاگرد ازچنین وسیلۀ بیرحمانه آسیب دیده اند. دوراز امکان نیست که این وسیلۀ غیر انسانی دربقیه مناطق افغانستان نیز به کار گرفته شود. زیرا پیوند با رفتارهای وحشت آمیزتروریستی دارد. رفتارهایی که هموطنان ما را درهمه مناطق افغانستان طرف قرارداده است. مامور ومعلم وقاضی وملا یی را که گردن به همکاری با تروریست ها خم نکرده اند، می کشند. کودکی را میکشند که پدرش مامور دولت است. " صلح خواه" توهم زده را که عضو شورای نام نهاد صلح شده است، می کشند. رئیش را میکشند. فرماندهان وشخصیت هایی راکه شبکۀ تروریستی را تشخیص بدهند، میکشند. کارمندان غیرنظامی را که درزمینه های طبی،عمرانی کارمیکنند، میکشند. اطفال معصوم را به گروگان گرفته، با پرورش و آماده سازی برای انتحارهای تروریستی به قربانگاه های میفرستند که ده هاتن دیگر را نیز بکشند ویا معیوب نمایند.

حالا ازگنداب متعفن این تروریسم ،موادسمی وزهزآگین تهیه میشود تا دخترانی را که صمیمانه درپی فراگیر درس هستند، به صورت دسته جمعی بکشند .

تأسف بار این هم است که آن عده از اولیای امور که با تروریست ها وزهرپاشان پیوند های ناگسسته دارند، به زودی در توجیه اعمال وحشیانۀ دوستان تروریست خود، گوش ها  را می خراشند ودلها را میازارند.

همان آزاردهی هایی را زمزمه میکنند که رئیس دولت درکمال بی مسؤولیتی تروریست ها را برادرنامیده است. همان برادران نامیدن ها بود که تروریست ها را شیرک کرد تا به اعمال نفرت انگیزخود وسعت ببخشند. همان محافظت ها ومصؤونیت برای تروریست ها بود که پای آنها را درهر نقطه ازکشور کشانید.

از آنجایی که استفاده ازوسیلۀ تروریستی موادسمی، برای پیشبرد مقاصد غیرانسانی رو به گسترش است، باید ترتیبات جدی علیه آن اتخاذ شود. ترتیباتی که از مبارزه با تروریسم بر خاسته باشد، نه ازبرادرخواندگی ها. عاملین آن باید مجازات شوند. درعوض مصرف کردن مقادیر هنگفت پول برای شورای نام نهاد صلح؛ بایدغرض محافظت مکاتب دختران به مصرف برسد.

مقاومت دختران برای دفاع از حق تحصیل، دفاع از حقوق انسانی پایمال شده یی است که جاهلان کوردل آنرا نمیشناسند.

هموطنانی که درخارج هستند ومیتوانند مکاتب دختران را کمک برسانند، باید به موضوع کمک رسانی توجه جدی نمایند. زیرا مقابله با سم پاشی، ستیز با یکی از اشکال تروریسم در افغانستان است که زن ومرد، دختر وپسر، و در واقع انسان وانسانیت را در معرض تهدید بیشترقرارداده است.

مطلب مرتبط

پایگاه خبری، تحلیلی افغان نیوز

محاكمه جنايتكاران سم پاشي در مكاتب جدي پيگيري شود

خبر بازداشت كساني كه در سم پاشي مكاتب دختران در ولايت تخار دست داشتند، خبري دلگرم كننده است. اين خبر(به گزارش خبرگزاري بخدي و به نقل از سخنگوي ولايت تخار) مي رساند كه تلاش هاي مسؤولان امنيتي در تخار سرانجام به ثمر نشست وتوانستند عمـال بيگانه را كه چشم فرزندان اين وطن را با زهر كور مي كنند، بازداشت كنند. مردم انتظار دارند كه همه كساني كه در اين جنايت هولناك دست داشته اند به پنجۀ قانون سپرده شوند. در اولين ساعات باز رسي از بازداشت شده گان معلوم گرديد كه ريشۀ اين جنايت در دفاتر آي.اس.آي پاكستان است و خود فروخته گان دستور و مواد سمي را از اين مركز به دست مي آورده اند. معلوم است كه اين جانيان قصد كشتن اين همه دانش آموزان مكاتب را داشته اند و از اين رو آنان به جرم قتل عام دختران دانش آموز بايد محاكمه و مجازات شوند و نه تنها محاكمۀ اين جنايتكاران جدي پيگيري شود، بل براي آنان مجازات مرگ خواسته شود. مردم اين بار از مسؤولان تحقيق و قضايي كشور در تخار مي خواهند تا به همه عاملان اين جنايت رحمي نكنند، چون به قول معروف اگر ترحم براين جانيان روا داشته شود در واقع به ادامۀ جنايت وكشتار عليه دختران و زنان كشور حكم شده است. مجازات عاملان زهر پاشي در مكاتب براي همه مردم افغانستان، وزارت معارف وهمه اولياي شاگردان در سراسر كشور اين اميد را مي رساند كه جنايت عليه فرزندان شان بي پرسان نمي ماند و هركس كه دست به چنين جنايتي بزند، گرفتار و مجازات مي شود. مردم توقع دارند كه عاملان اين جنايت بايد به گونه علني محاكمه شوند و جريان محاكمه هم از طريق تلويزيون ها به گونۀ زنده پخش شود. باز هم اينكار سبب ميشود كه مردم نسبت به دستگاه هاي قضايي و امنيتي كشور خويش اعتماد پيدا كنند و باور مند شوند كه جنايت در كشور شان مكتوم نمي ماند. اگر چنانچه در برابر اين گونه جنايات با تساهل و غفلت برخورد صورت بگيرد، دشمنان تشجيع مي شوند و به جنايات خويش ادامه ميدهند. در اين جا بايد به همه كساني كه در راه كشف، شناسايي و گرفتاري عاملان اين جنايت سعي به خرج داده اند آفرين گفت. آنها فرزندان راستين كشور شان هستند و آرزو دارند كه دختران اين سر زمين نيز همانند پسران صاحب تحصيل و علم شوند و به كشور، خانواده و مردم خود سزاوار خدمت شوند.