چشم انداز

کابل، پایتختی که بار نگون بختی تاریخی ومیراثی را بردوش می کشد

 
آیندۀ زنده گی در یگانه پایتخت بدون فاضلاب شهری در کره زمین، بسیار نگران کننده است. اگر انتشاربیماری های واگیر آغاز شود، شهر به یک متروکه بدل خواهد شد. پس این همه شهرنشینان کجا خواهند رفت؟ نظام سیاسی مملکت را از روی وضعیت پایتخت بدون کانالیزاسیون می توانید بررسی کنید.

مردم عام و مقامات حکومتی افغانستان نگران اند که اگر سیستم کانالیزاسیون در شهر کابل ساخته نشود، در چند سال آینده شهر کابل به مشکل کمبود آب صحی مواجه خواهد شد. هر چند طی 10 سال گذشته میلیارد ها دالر به افغانستان کمک شده اما هنوز هم شهر کابل از سیستم کانالیزاسیون معیاری برخور دار نیست.

مردم شهر کابل با اشاره به بیش از 50 میلیارد دالر کمک جهانی به افغانستان می گویند که حکومت طی چند سال گذشته در این بخش کار های موثر انجام نداده است. مردم بدون کانالیزاسیون انکشاف شهری را نیز یک انکشاف نا منظم می خوانند.

 

عارف حق پرست گفت:
«اینجا که چاهای سپتیک را در زمین می سازند مواد در آنجا جمع می شوند و چند ماه در آنجا باقی می ماند. این آبهای گندیده به قسمت های دیگر زمین سرایت کرده و تمام آب های زمینی را آلوده می سازد که باعث ایجاد مریضی های مختلف به مردم می شود. حکومت باید برای این آب ها کانالیزاسیون بسازد تا دورتر از شهر به زمین های زراعتی و یا به دشت ها بریزد و هوا را آلوده نسازد.»

طی 10 سال گذشته ده ها شهرک رهایشی و ساختمان های جدید اعمار شده است اما تمامی این شهرک فاقد کانالیزاسیون می باشند. تمام این شهرک ها و ساختمان ها با حفر چاه ها فاضله مشکلات موجود را حل می کنند که به گفته مختصصین این کار در آینده به ضرر کشور می باشد.

بعضی از متخصصین می گویند که اگر شرایط به همین گونه ادامه پیدا کند تمام آب های زیر زمینی شهر کابل آلوده با مواد فاضله می شود و مردم با کمبود آب صحی مواجه خواهند شد. مقامات اداره آب رسانی و کانالیزاسیون می گویند، در افغانستان سیستم کانالیزاسیون وجود ندارد و به همین دلیل مردم برای جذب آب های فاضله چاه ها حفر می کنند.

انجنیر داد محمد رییس این اداره به رادیو آزادی گفت که کانالیزاسیون بدون آب ساخته نمی شود اما تدابیر گرفته شده است در نخست پروژه آب رسانی تطبیق گردد.
«کانالیزاسیون اصلاً در افغانستان وجود ندارد، اداره کانالیزاسیون باید در قدم اول آب پیدا کند چون کانالیزاسیون بدون آب هیچ معنی ندارد. برای این کار لازم است آبهای دریا ها را به شهرها انتقال دهیم و این پروژه به زمان و بودجه کافی نیاز دارد. پلان داریم در پنج شهر بزرگ کشور کابل، مزار، جلال آباد، هرات و قندهار با بدست آوردن آب، کانالیزاسیون در آنها بسازیم.»

وزارت انکشاف شهری می گوید، حدود 10 درصد نفوس کشور در مناطق شهری زنده گی می کنند اما از خدمات لازم شهری برخوردار نیستند. حسن عبدالهی وزیر انکشاف شهری به رادیو آزادی گفت، دو علت است که جلو ساختن کانالیزاسیون را در شهر ها گرفته است. اول اینکه اعمار ساختمان های غیر پلان شده در شهرها، و دوم کم توجهی جامعه جهانی به سکتور شهری:

«جامعه جهانی ما را در 10 سال آینده کمک کند تا ما بتوانیم تمام شهرهای خود را از لحاظ پلان قانونمند بسازیم و بتوانیم خدمات شهری را در تمام شهرهای افغانستان انکشاف دهیم. پیشنهاد من بر دونورها 1.6 میلیارد دالر در 10 سال آینده بود برای کمک به این بخش. 10 سال گذشته جامعه جهانی کمترین کمک را برای شهرهای افغانستان انجام داده و خودسری ها در شهرهای افغانستان بسیار زیاد شده و اگر آنها از این پروگرام حمایت نکنند ما به یک فاجعه شهری روبرو خواهیم شد.»

آگاهان امور می گویند، کارهای بازسازی غیر پلانی در آینده مشکلات را بوجود خواهند آورند. مقام های حکومت افغانستان می گویند که طی چند سال گذشته افراد زورمند زمین های دولتی را غصب نموده در آن شهرک های خود سر و غیر پلانی را اعمار نموده اند. به اساس گزارش ها طی چند سال گذشته بیش از چهار میلیون جریب زمین در کشور غصب شده که بالای بیشتر این زمین های شهرک های رهایشی اعمار شده است.