امیدواری ها از دکتر حسن روحانی

عتیق الله نایب خیل

       سیدنی

  امیدواری ها از رئیس جمهور منتخب ایران

                                                                                                                     

یازدهمین دورهً انتخابات ریاست جمهوری ایران، با اعلام پیروزی دکترحسن روحانی به پایان رسید. انتخاباتی که شاید درمقایسه با انتخابات دوره های قبل ویژه گی های خود را داشت.

ازمهم ترین وقایعی مربوط به مقدمات این انتخابات، رد صلاحیت رحیم مشایی، نامزد مورد حمایت احمدی نژاد، رئیس جمهور فعلی؛ و مهمتر ازآن، رد صلاحیت نامزدی علی اکبرهاشمی رفسنجانی، توسط شورای نگهبان بود.

رفسنجانی، ازیاران نزدیک به آیت الله خمینی و ازبنیان گزاران ومعماران جمهوری اسلامی ایران است، که عده یی او را مغزمتفکر و معرف جمهوری اسلامی ایران، می دانند.

سازوکارکاندیداتوری ریاست جمهوری ایران به گونهً است، که هیچ کاندیدایی حق شرکت درانتخابات را ندارد؛ مگر این که صلاحیت شرکت اش توسط شورای نگهبان تاًیید شده باشد. از686 نفری که کاندیدای این دورهً انتخابات ریاست جمهوری بودند، تنها صلاحیت شرکت هشت نفرتوسط این شوری موردتاًیید قرارگرفت. با انصراف دوتن ازتاًیید صلاحیت شده ها ازشرکت درمبارزات انتخاباتی، شش کاندیدای دیگر واردعرصهً مبارزات انتخاباتی شدند.

                             

با رد صلاحیت گستردهً کاندیدها توسط شورای نگهبان، درحقیقت حاکمیت جمهوری اسلامی، دست به نوعی ازکودتای انتخاباتی زده بود وهمهً کسانی را که به شکلی ازاشکال با رهبری نظام زاویه داشتند، ردصلاحیت کرد و همان کسانی را اجازهً شرکت درانتخابات داد، که درحلقهً " خودی" ها قرارداشتند. این امرسبب دلسردی مردم ازشرکت درانتخابات شد. اما درجریان مناظره های تلویزیونی میان این کاندیدها، کسی که سیاست های گذشتهً حاکم برجمهوری اسلامی ایران رازیرسوال برد، حسن روحانی بود. ضمن این که به مردم ایران وعده های تغییردروضع موجود داد. مردم دریافتند که نقطه نظرات او با آن چه که تا امروز درکشورشان گذشته، فرق دارد.

افزون برآن، اعلام پشتیبانی اصلاح طلبان از حسن روحانی، مردم را به رفتن پای صنوق های راًی تشویق کرد.

شرکت گستردهً مردم درانتخابات و پیروزی حسن روحانی و شکست فاحش هرپنج نامزد اصولگرای مورد نظررهبری و سپاه پاسداران، درشرایطی که اوضاع داخلی و خارجی با بن بست روبروست و اکثریت بزرک مردم خواهان بیرون آمدن ازوضعیت فلاکت بارکنونی هستند، پیام روشنی به حاکمیت نظام درجمهوری اسلامی ایران است. راًی هرراًی دهنده به حسن روحانی یک "نه" بزرگ برعملکردهای قبلی است. مردم ایران ازسیاست های تنش زای نظام، به ستوه آمده اند. سیاست هایی که جمهوری اسلامی ایران را ازجهان منزوی کرده و برنامه های قمارهسته یی اش، نه تنها تحریم های گستردهً بین المللی را به همراه داشته است، بلکه کشوررا تا آستانهً شروع جنگ پیش برده است. مخالفین داخلی ومعترضین معتقد اند که مردم با شکم گرسنه نیازی به بمب هسته یی ندارند، بلکه خواهان حل مشکلات معیشتی واقتصادی اند. مردم ازفضای ایجاد شدهً امنیتی بیزاراند، ازفشار وسانسور بررسانه ها، ازبگیروببند و زندان و شکنجه مخالفین و معترضین، جان شان به لب رسیده است. به سوریهً بشاراسد و حسن نصرالله حزب الله نیازی ندارند که پول جیب مردم به آن ها بذل و بخشش می شود.

با این امیدواری ها بود که مردم پای صندوق های راًی رفتند و با راًی ندادن به کاندید هایی که تابع بی چون و چرای ولایت فقیه بودند، روی همهً سیاست های حاکم برنظام جمهوری اسلامی خط بطلان کشیدند.

دستبرد نزدن و مهندسی نکردن صندوق آرای راًی دهندگان را نباید از نیت نیک مسئولین جمهوری اسلامی ایران دانست؛ بلکه بیم به خیابان آمدن مردم، مانند انتخابات سال 1388، مانع ازآن شد.

گرچه در ایرانِ دارندۀ " ولایت فقیه " ساحهً اختیارات رئیس جمهورمحدود است و سیاست های کلان نظام به وسیلهً بیت رهبری و سپاه پاسداران دیکته می گردد، اما به مصداق ضرب المثل انگلیسی" نصف نان بهترازنبودن آن است" امیدواری هایی ایجاد گردیده که مسئولین جمهوری اسلامی ایران با بازنگری درسیاست های قبلی شان، راه هایی را درپیش گیرند که به ناهنجاری ها درداخل ایران خاتمه داده شود و هم درسیاست های ایجاد تنش با کشورهای جهان تغییر وتعدیلی رونما گردد.

این که آیا چنین امیدواری ها وآرزوها تحقق خواهند یافت، شاید بیش از همه به این امکان بسته باشد که دکتر حسن روحانی تا چه حدودی توان تبارز وتحرک وتغییررا به دست میاورد.

بحران های اقتصادی واجتماعی که از اثر تحریم های به ویژه یک سال اخیر تشدید یافته اند، بالارفتن نرخ تورم، کاهش ارزش ریال و بحران سوریه، به احتمال زیاد بروز بحران در لبنان، وموضوع برنامه های هسته یی، مواردی اند که به صورت عاجل، رئیس جمهور جدید را به ارائۀ راه حل می طلبند.

کشورهای جهان پس از پیروزی حسن روحانی آرزوهای خویش را مطرح نمودند. دربین آن ها آقای حامد کرزی هم ابرازامیدواری نمود که مناسبات دوکشور افغانستان وایران هرچه بیشتر بهبود بیابد.

در حالی که آرزوی مردم افغانستان ومخصوصا قشر دلسوزومدافعین حقوق بشراین است که مردم ایران از تشدید فشارها رهایی یابند. مهاجرین افغانستان درایران بیشترآزارواذیت نبینند. دست مداخلات علنی وپنهان جمهوری اسلامی ایران از افغانستان کوتاه شود.

 هرتغییر و تحول مثبتی درکشورهای همجوار، تاًثیرات متقابلی براوضاع درکشورما دارد. آرزومندی افغان ها این است که رئیس جمهورجدید روابط با افغانستان را نه بربنیاد روابط خصمانه با امریکا و غرب، بلکه بربنیاد همسایگی نیک با کشورما برقرارسازد.

                                               ##