پاکستان، گرگی در لباس چوپان

پاکستان، گرگی در لباس چوپان همراز کابلی

نقل از:  تارنمای کابل ناتهـ www.kabulnath.de

عکس تاریخی شادروان پوهاند دوکتور بالمکند داس با شادروان راجه مهندر پرتاپ سنگه مبارز استقلال طلب هند در سال۱۳۵۴ خورشیدی در منزل شخصی جناب پروفیسر صاحب  در کارته ۴ کابل. از راست به چپ دیپلوم انجنیر هریش چندر داس، شادروان هیمراج زیاری، شادروان کنیه لال شکارپوری، شادروان مهرچند، شادروان راجه مهندرپرتاب سنگه مبارز استقلال طلب و نخستین رییس جمهور حکومت جلاوطن هند، شادروان نندکشور مهرا، شادروان پوهاند دوکتور بالمکند داس، شادروان سوامی کرشنانند و راجندر کمار داس نواسه ی پروفیسر صاحب. این عکس را از برگهء فیسبوک جناب اشوک کمار داس فرزند پروفیسر صاحب امانت گرفته ام.                          ایشور داس پاکستان، گرگی در لباس چوپان   نار سوزانی آسیا را فرا گرفت هر فرد آسیایی بخاطر نجات از شعله های افروخته شده در تلاش بودند . هند،  بنگله دیش،  پاکستا ن امروزی و افغانستان کهن همچنان در لابلای آن میسوختند. هر فرد از نیم  قاره ای هند با بهای  خون شان برای رهایی از یوغ  اسارت تلاش میکردند، مگر به تنهایی بعید بود به آرزوها میرسیدند  نا گزیر سراغ دوستان گرفتند.   راجه مهندر پرتاب سنگهـ (۰۱/۱۲/۱۸۸۶-۲۹/۰۴/۱۹۷۹)، برکت الله خان، و رما مادام کاما، اردیالی و کرشناجی از نخبه گان شبه قاره ای هند پرچم  آزادی برافراشته و پی پناه گاه مطمین شدند. راجا مهندر پرتاب سنگهـ  در سا ل  ۱۹۱۵ عیسوی از هند به برلین  و از آنجا رهسپار افغانستان شد. بیست و چهارم اگست ۱۹۱۵ وارد شهر هرات در اکتوبر همان سال  به کابل  آمد. درین سفر برکت الله خان نیز همراه وی بود که از سوی مردم کابل مورد استقبال قرار گرفته زمینه  ملاقا ت شان را با آزادی خواهان سک و مولوی عبیدالله که قبلا در کابل پناه گزین بودند میسر گردانیدند. با مساعی مردم کابل حکومت موقت هند در افغانستا ن پایه گزاری  گردیده راجه بحیث رییس، مولانا برکت الله بحیث صدراعظم، مولوی عبیدالله بحیث وزیر امور داخله تعیین  و سراج الاخبار هم به طرفداری آنها با نشر مقالات انقلابی صفحات  دلهای  آزادیخواهان را روشن میساخت. داشته های ترکنات داس یکی از انقلابیون برجسته هند را سراج الاخبار نشر کرد هیلی چیف کمشنر دهلی به مدیریت استخبارات جنایی سرکلیف لندا شکوه کنان تقاضا برد تا از ورود سراج الاخبار به  هند مانع شود مگر مردم افغانستان همچنان با همسایگانش  امداد میرسانیدند. حکومت موقت هند در کابل هیات سیاسی مشتمل بر شمشیر سنگهـ و محمود علی را با مکاتب لازم به  ترکستان روسی نزد تزار روس فرستاده مکاتب دیگری مشهور به ابریشم به حیدر آباد و از آنجا به مدینه منوره ارسال کرد، بدان روزگار لشکری بنام مجاهدین الهی تحت نظر محمود حسن تشکیل گردید مولانا ابو کلام آزاد  که اخبار الهلال را نشر میکرد با آزادیخواهان هند پیوست. عهد زمامداری شاه امان الله غازی راجه مهندر پرتاب و همکارانش مورد نوازش مردم و دولت افغانستا ن قرار داشتند. چنانچه مقالات راجه را به جراید هندی مانند ملاب، زمیندار، بنده ای مردم، سوا راج لاهور و اکالی امرتسر به همت مردم افغانستان برای نشر ارسال گردید. آنچه از برگ های تاریخ برچیده آمدیم  ثابت شد که مردمان افغانستان در درازای  تاریخ دستگیر همسایگان بوده و جز خیرو فلاح همسا یگان امتیازی نه خواسته اند. به گواه  تاریخ مردمان افغانستان با  دلگرمی های زیاد تمام همسایگانش را برادروار همراهی و همکاری داشته درین راه مقدس با هر نوع مقاومت ها  مقابله و حتی خود را ایثار ساخته اند. طوفانی بر خواست ورق دیگری در شاخسار اشجار تاریخ نمایان کرد از آنسوی مرزها عفریتی  با دستان نا پاکش گلوی مردم ما را فشرد. به گمان این ملت که روز گاری افغانستان میزبان آزادی برادران پاکستان شده بودند، امروز زمان آنهاست تا حق نمک ادأ بسازند. دلبری کردند ولی ظاهر و باطن شان همصدا نبود. مجاهدین ما را ترغیب کردند تا به خا طر آزادی افغانستان برزمند مگر  در خفا دامی برای ملت افغانستان چیده چنانچه جنرال ضیا الحق رییس جمهور پیشین پاکستان خطاب به دگر جنرال اختر عبدالرحمن رییس آی اس آی در دسامبر سال ۱۹۷۹ هدایت داد تا افغانستان را آهسته آهسته به  آتش بکشاند. چه نمک حلالی  که کردند. فرمان رانان سیاسی پاکستان از همان آوان جهاد مقدس آزادی مردم افغانستان با کشت تفرقه چون گرگی در بین گله های گوسفندان صافدل حمله ور شدند. آرام  آرام هستی و افتخارات چندین قرنه ای  افغانستان را به کام نهنگ دادند. مردم افغانستان غیر از حوصله چه میکردند؟ از یکسو اژدهای هفت سر از آن ورای  آمو به آشیانه ای کبوتران سپید دل حمله آور شده و از سوی دیگر سیاسیون پاکستان چون گرگی در لباس چوپان آمده اند. مردمان افغانستان برای چاره سازی و خاموش  کردن آتش بی باک دشمنان نا گزیر بدامان جوامع بشری این یگانه نهاد مطمئن انسانی چنگ زده تا برای نجات افغانستان چاره ساز شوند. نهاد های بین المللی بنام آزادی و جهاد مردمان افغانستان از کشور های دلسوز خواهان مساعدت گردید که بیشترین این مساعد ت ها را پاکستان به سیفش برد تا اندازه ای که صاحب بم اتم شد، چنانچه جناب حضرت صبغت الله مجددی در روزگار زمامداری اش به حیث اولین ممثل دولت اسلامی افغانستان این موضوع را یاد آور گردید. چهارده سال متواتر مردم افغانستان در مبارزه بخاطر رهایی از یوغ  مستبدین جانهای شیرین شانرا از دست دادند تا بیرق  آزادی بر فراز قله های شمشاد و هندوکش به اهتزاز در آمد. در نگونساری نظام کمونیزم نقش مردم افغانستان برجسته بوده ولی همینکه جوامع زیدخل و کمک گر به افغانستان به آرمانهای دیرینه شان رسیدند مردم افغانستان را به باد فراموشی سپرده تا دست اندازی ها بگونه آشکا ر برای سیاست مداران سوگند خورده  ای پاکستان زمینه سازی شد. هر کس برای مطلب خود دلبری کند بعد از سپری شدن ادوار تلخ تر از زهر تاریخ سازان ورق زنان صفحه تحریک طالبان را گشود  با یک تند باد  دیگرش دوره های موقت، انتقالی و جمهوری اسلامی را برملا ساختند. مردم افغانستان با یقین و باور به اسلام و مسلمانی باز هم دست محبت و دوستی را بسوی جمهوری اسلامی پاکستان دراز نگه داشتند و هیچ کینه ای از اعمال گذشته شان به دل نگذاشتند، با صفای قلب به آنها مینگریستند مگر سیاستمداران پاکستان با بازی نو شطرنج نو و دانه های نو روی صحنه سیاسی ظاهر گردیدند . آیا این بازی دیورند است یا ایجاد ایالات پنجم؟ بد خواه کسان هیچ به مقصد نرسد یک بد نکند تا به خودش صد نرسد من نیک تو خواهم تو بدخواه منی تو نیک نه بینی و بمن بد نرسد نگارنده برانم که این حادثات تحمیلی از آن سوی مرز های کشور ناشی از نفاق و خانه جنگی های است که سالیان درازی گریبان گیر ما گردیده و مجال برای بهزیستی مسالمت آمیز بما نمیدهد تجربه ثابت ساخت تکیه و خوشباوری به دیگران چنانچه آزمودیم نتیجه ای جز دردسر ندارد عاقبت اندیشان و تحلیلگران را برآنست هر فرد کشور در هرجاییکه اند تا برادر وار کنار هم نباشند دشوار است از فاجعات شوم ساخته شده در کار گاه اجنبیها نجات بیابیم. به باور من یگانه راه نجات مردم و نابودی دشمنان سوگند خورده ای کشور در همزیستی مسالمت امیز ماست و گر نه دشمنان خفته در کمین چون گرگان وحشی حمله مینمایند، خون ما را چوشیده به انظار بین المللی چنین وانمود میسازند که گویا ملت افغانستان باهم نمی جوشند. جهانیان اخیرا سیاست دو پهلو و مداخله آشکار جنرال پرویز مشرف را در آسترالیا برخورد وزیر اطلاعات پاکستان و صف آرایی مکمل وی را در جنگ تبلیغاتی و تفرقه اندازی در میان اقوام کشور ملاحظه نمودند. یک تن از ژورنالیستان خوب پاکستان در مقاله ای که در یکی از نشریه های پاکستان چاپ شد بگونه واضح نیات شوم زمامداران پاکستان را در برابر مردم افغانستان برملا ساخته و از پروژه ناکام پاکستان پرده بر افراشت. افزون بران پاکستان ستراتیژی معینی نداشته گاهی به یک پهلو گاهی به پهلوی دگری می غلطد در حالیکه خود لانه تروریستان را ساخته از آن طفره میرود زیرا او میداند که جهان در یک تغیرات نسبی قرار داشته هر گاه جنگ با تروریزم ختم گردد این خاتمه باعث تغیر استراتیِژی امریکا در منطقه خواهد شد، روی همین ملحوظ پاکستان پیوسته تروریست ها را در خاک خود پرورش داده و به افغانستان اعزام میدارد. پا کستان دوام عمرش را در جنگ می بیند زیرا او میترسد اگر صلح در منطقه برقرار شود مبادا ایالات متحده امریکا منافع خود را در کشور دیگری از آسیا تدارک نموده و بصورت مشخص با کشور هندوستان روابط بهتر از امروز قایم بسازد، روی همین ملحوظ  پیوسته جنگ را در مرز های افغانستان دامن میزند و از همین طریق  قوتهای نظامی بین المللی را مصروف نگه میدارد. این پروزه سازان منفی گرا هیچگاه به تاریخ کشورش متوجه نگردیده و اعلامیه مورخ ۳۱جولای ۱۹۳۷ مرحوم محمد علی جناح بنیانگزار پاکستان را ندیده اند که در آن ضمن ابراز نظر در مورد زندگی سیاسی پشتونهاى آنسوی سرحد گفته بود:  "ما اراده و منظوری داریم که روابط نزدیک  دوستانه با حکومت افغانستان که همسایه نزدیک ماست داشته باشیم." پاکستان باید بداند که خود مهره های بد امنی و منشای بحران است. روزی فرا خواهد رسید که جرقه های آتش افروخته شان دامان شانرا شعله ور بسازد، بهتر است به ستراتیژی مضحکش خط بطلان کشیده آرامش را در منطقه پایدار نگهدارد.