Donnerstag, 11. April 2013

در به دری





در به دری
                   
                                              
                                                                         حمیرا نگهت دستگیر زاده

باز کن در که به جان آمدم از در به دری
زندگی می گذرد یا شده ام من گذری

شب کشد پنجه به دلتنگی روزم که برو
روز هایم همه در جامۀ شب شد سپری

وقت آن است که این خیره سران را سوزم
من  نه آنم که سوزم به چنین خیره سری

وقت آن است که من بشکنم این پنجره را
پر پرواز کنم باز وشوم من سفری

بشکنم پنجره این فاصلۀ کاذب را
وارهم از قفس ساخته از بی هنری

وقت آن است که چون سبزه برویم ز زمین
از رخ باغ برویم غم این بی ثمری

تو اگر باز کنی در همه جا باغ شود
بازکن در که به جان آمدم از در به دری

                                             اگست 1999


Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen