Donnerstag, 25. Dezember 2014

تروریسم پیام آور مرگ. عنیق الله نایب خیل



تیق الله نایب خیل ــ سیدنی   

               تروریسم؛ پیام آورمرگ و نیستی  
                                          
. . . ادامهً سیاست های تروریست پروری در دو کشور افغانستان و پاکستان، انسان های بیشمار دیگری را به خاک و خون خواهد کشید.
درحاشیۀ چند خبر
گزارش تازه یی که درمورد تروریسم بین الملل منتشر شده نشان می دهد، که در سال 2013، 61 در صد قربانیان حملات تروریستی درمقایسه با سال پیشتر از آن افزایش داشته است. این گزارش که به وسیلهً "موًسسه اقتصاد و صلح" تهیه شده، می افزاید که در سال 2013 ده هزار حمله تروریستی صورت گرفته که 44 درصد درمقایسه با سال قبل بیشتر بوده است. تلفات انسانی این حملات 18 هزارنفر بوده و بیشترین قربانیان در افغانستان، پاکستان، عراق، سوریه و نیجریا بوده اند. بنابر این گزارش، گروه های دولت اسلامی عراق و شام (داعش)، القاعده، طالبان (افغانی و پاکستانی) و بوکوحرام مسئوول بیشترین کشتارها شناخته شده اند.
در پاکستان: حملهً طالبان پاکستانی در یک مدرسه در شهرپشاور یک بار دیگر ذهنیت هارا درسراسر جهان به خطری که ازناحیه تروریسم متوجه جامعه جهانی است، برانگیخت. در این حمله 142 تن، که اکثرا" کودکان هستند، کشته شدند و بیشتر از صد وبیست کودک دیگر زخمی گردیدند. طالبان پاکستانی مسئوولیت این حمله را پذیرفته و گفته اند که این حمله را در پاسخ حملهً ارتش به وزیرستان شمالی انجام داده اند. پیشترنیز به تاریخ دوم نومبر، 57 نفر در انفجاری در نزدیکی لاهور کشته و بیشتر از صدنفر دیگر مجروح شدند که شامل زنان و کودکان نیز می باشند. گروه "جماعت الحرار" شاخهً جدا شده از طالبان پاکستانی، مسئوولیت این انفجار را به عهده گرفت. از ذکر اخبار دیگری که روزانه درین کشور اتفاق میافتد، صرف نظر می کنیم.
شایان یادآوری است که انتقام گیری وکشتار انسانها به هر شیوه یی که باشد، شایستهً هیچ انسانی نیست. هیچ انسان دارای حداقل وجدان انسانی را نیزنمی زیبد که گروهی از اطفال معصوم را به رگبار مسلسل ببندد و صدها خانواده را به ماتم بنشاند. اما پیام آوران مرگ به چنین عمل غیر انسانی روی آورده اند. گرچه که اززمان پیدایش پاکستان، نظامیان این کشور اجازه داده اند که گروه های تندرو درآن جا رشد یابند تا از آن ها به مثابهً ابزار فشار برعلیه کشورهای همسایه استفاده شود، اما این مسئله اکنون درجامعهً پاکستان به یک موضوع بسیار پیچیده مبدل گردیده که گروه های تندروتروریستی بسیاری زمینه های رشد یافته اند که حتی خود نظامیان نیز توانایی کنترول بر آن هارا ندارند و این حمله بریک مکتب اعتبارو توان ارتش را نیز هدف گرفته و به شدت به آن لطمه می زند. پرورش مارهای زهری، هرقدرهم که آن ها به فرمان باشند، بالاخره پرورش دهنده را نیز از نیش خود در امان نمی ماند. اما، متاًسفانه که قربانی این جنایات ارتش را، مردم عوام پاکستان پس می دهند.
در عراق و سوریه: اخباری را که ازین دوکشور خاورمیانه می شنویم حکایت از بکاربرد خشونت بارترین وسایل آدم کشی و آدم رباعی به وسیلهً داعش و گروه های تندرو دیگر دارد.
اخیرا" اجساد بیش از 230 نفر یک قبیله سوری دریک گور جمعی کشف گردید که به وسیلهً گروه های جهادی نظیر داعش به قتل رسیده اند.
داعش درپی تصفیه های قومی و مذهبی درخاور میانه برآمده و هر مخالف و دگر اندیش و نیزمردمان مربوط به اقوام و مذاهب دیگر، و حتی هم کیشان خود را به قتل می رساند. به عنوان "مشت نمونه خروار" به چند نمونه ازین اخبارتوجه نمائیم:
اورلا گورین خبرنگار بی بی سی در بغداد می گوید که قتل عام اعضای قبایل در عراق به وسیلهً داعش به حادثه ای تقریبا" هر روزه بدل شده است. تنها در یک مورد این گروه پنجاه نفر از قبایل سنی عراق را و در مورد دیگر 222 نفر از همین قبیله را قتل عام کرده است. (بی بی سی 2 نومبر 2014). همچنان کشف یک گور دسته جمعی درعراق که حدود 220 جسد در آن جا داده شده بود، نشانهً دیگری از جنایت علیه بشریت است.
به این جنایات، بم گذاری ها و حملات انتحاری روزمره در شهرهای مختلف عراق را نیز باید افزود که روزانه جان ده ها و صدها انسان بی گناه را می گیرد، که شامل اطفال و زنان نیز میشود. گروه های دیگر گاهگاهی مسئوولیت حملات انتحاری و بم گذاری هارا می پذیرند؛ اما داعش یک قدم دیگر نیز جلوتر آمده و در ملاً عام گردن می زند و در انترنیت به نشر می رساند.
درنیجریه: به گزارش رادیو فرانسه به تاریخ هژدهم دسمبر گروه "بوکوحرام" درحمله به یک روستا 32 تن را به قتل رسانیده و 185 تن دیگر، به شمول زنان و کودکان، را ربوده است. چندی قبل نیز این گروه 219 دختر دانش آموز یک مدرسه را ربوده و از آن ها به عنوان برده های جنسی استفاده می کند.
درسیدنی: به تاریخ پانزدهم دسمبر در یک کافه در مرکز سیدنی عده یی به گروگان گرفته شدند که درنتیجهً آن سه نفر به شمول گروگانگیر به قتل رسیدند.
درتصاویری که بصورت زنده از تلویزیون های آسترالیا پخش می گردید بعضی از گروگان ها را نشان می داد که مجبور به نگهداشتن پرچم سیاهی شده اند که کلمهً شریف روی آن نوشته شده بود. این پرچم، گمانه زنی ها پیرامون دست داشتن گروه های تروریستی را تقویت می کرد.
گرچه وکیل این گروگانگیر اقدام موکل خود را اقدام فردی توصیف کرده است؛ اما می دانیم که آسترالیا کشوریست که پناهندگانی از کشورهای مختلف را، باداشتن زبان، فرهنگ و ادیان مختلف در خود جا داده است و همهً این مهاجرین در حفظ داشته های فرهنگی خود، از جمله دین، آزادی کامل دارند. اما، هیچ کسی نمی تواند و حق ندارد دیگران را به پیروی از مذهب و یا فرهنگ خود وادار سازد.
ارتکاب این چنین اعمال تروریستی زیر نام اسلام، مشکلات جدی را برای مسلمانان آسترالیا به بار خواهد آورد؛ و نباید دور از امکان دانست که رویارویی با پیروان مذاهب دیگر را نیز در پی خواهد داشت. مخصوصا این که از نظر تعداد، نفوس مسلمانان آسترالیا در اقلیت است و دود این آتش در قدم اول به چشم خود ما خواهد رفت.
درافغانستان: روزی نیست که اخبار ناخوشایند حملات انتحاری و تروریستی را نشنویم که بیشترین قربانیان آن غیر نظامیان اند. درین مورد گزارشی که روز قبل ( 20 دسمبر) به وسیلهً تارنمای فارسی بی بی سی به نشر رسیده قابل توجه است و بنابر اهمیت آن درینجا متن مکمل را میاورم:
"فرستاده ویژه دبیر کل سازمان ملل در افغانستان اعلام کرده که آمار تلفات غیرنظامیان در این کشور در پنج سال اخیر به بالاترین سطح رسیده است.
نیکولاس هیسم در یک نشست خبری در مقر این سازمان در نیویورک گفته که آمار کلی تلفات غیرنظامیان در یازده ماه نخست سال جاری میلادی در زمان مشابه آن در سال گذشته ۱۹ درصد افزایش یافته است.
جورجت گاگنون رئیس بخش حقوق بشر دفتر هیئت کمک سازمان ملل در افغانستان ــ یوناما ــ در این نشست اعلام کرد که شمار قربانیان در این مدت به ۹۶۱۷ نفر می‌رسد که شامل ۳۱۸۸ کشته و۶۴۲۹ زخمی می‌شود.
خانم گاگنون گفته که شورشیان مسئول ۷۵ درصد این تلفات هستند. به گفته او، بمبگذاری، حملات انتحاری و سایر انواع حملات پیچیده این گروه منجر به افزایش تلفات غیرنظامیان شده است.
براساس آمار یوناما، تلفات کودکان نسبت به سال گذشته، ۳۳ درصد و تلفات زنان ۱۲ درصد افزایش یافته که بیانگر بالاترین سطح آمار تلفات غیرنظامیان از زمانی است که یوناما ثبت تلفات غیرنظامیان را از سال ۲۰۰۹ در افغانستان آغاز کرد.
دفتر سازمان ملل احتمال داده که آمار تلفات غیرنظامیان در افغانستان تا آخر سال جاری میلادی از مرز ۱۰ هزار هم خواهد گذشت که تا کنون سابقه نداشته است.
آقای هیسم پیشتر در سخنرانی خود در شورای امنیت سازمان ملل از انفجار انتحاری شورشیان در میان تماشاچیان بازی والیبال در ۲۳ نوامبر در ولایت شرقی پکتیکا به عنوان مثالی از تغییر رویکرد عناصر ضددولتی یاد کرد.
در این انفجار ۵۳ نفر از جمله ۲۱ کودک کشته شدند که واکنش‌های منفی گسترده‌ای را به دنبال داشت.
رئیس یوناما گفت که گفتگوها با طرف‌های درگیر در جنگ افغانستان ادامه دارد تا پیامدهای مرگبار جنگ بر غیرنظامیان کاهش یابد.
یوناما در  گزارش تلفات غیرنظامیان در سال ۲۰۱۳ آمار مجموع قربانیان این سال را ۸۶۱۵ نفر (۲۹۵۹ کشته و ۵۶۵۶ زخمی) نوشته بود که بیانگر افزایش ۱۴ درصدی نسبت به سال قبل آن بود.
در این گزارش آمده بود که شمار کشته شدگان غیرنظامی از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ به بیش از ۱۴هزار نفر رسیده و به این ترتیب، با آمار سال جاری کشته شدگان غیرنظامی جنگ افغانستان در این پنج سال از مرز ۱۷ هزار می‌گذرد."

اگر این اخبار را پهلوی هم قرار دهیم درمی یابیم که، دربیشترین این موارد، نه تنها تروریست ها مسلمان بوده اند؛ بلکه قربانیان این حملات نیز مسلمان اند.
مگرآیا توسل به خشونت، حملات انتحاری و گروگانگیری، می تواند عاملین آن را به اهداف شان برساند؟
دادن پاسخ به این پرسش منوط به آن است که این حملات با چه انگیزه و نیتی صورت می گیرد.
اگر منظور تبلیغ دین و آیین خود باشد، نه تنها این هدف برآورده نمی شود؛ بلکه چهره مخدوش و خشونت باری نیز از آن به نمایش گذاشته می شود. اما، اگر منظور تنها ایجاد رعب و وحشت باشد، که مسلما" چنین است؛ در آن صورت تروریست ها به اهداف شان رسیده اند. زیرا چنان فضایی از وحشت و دهشت خلق کرده اند که هیچ کسی نمی تواند اطمینان داشته باشد که فردا زنده است و یا با انفجار بم و یا مین و گلولهً مرمی یی چشم از جهان خواهد بست. اما، بیشتر محققین به این نظر اند که تفسیر و برداشت نادرست از اسلام و قوانین شرعی، بی دین دانستن و یا با سوً ظن نگاه کردن دیگران و عدم مدارا با مخالفین و دگراندیشان از عوامل اصلی این ترورها دانسته میشود. سوالی که باید پرسید اینست که: مگرما برای اثبات حقانیت اسلام به ترور و توسل به خشونت ضرورت داریم؟ مگر ما چهارده قرن مسلمان نبوده ایم که اکنون این چنین به اسلام دعوت می شویم؟ چرا کسانی به خود حق می دهند که این چنین ساده، دیگران را به جرم های ناکرده به رگبار ببندند؟ مگر ما عقیده نداریم که اسلام دین صلح است که هم انتحار و هم قتل نفس دیگران را گناه کبیره می شمارد.
اکنون آشکار شده است که تروریسم یک پدیدهً داخلی و مربوط یک کشور نیست، بلکه یک پدیدهً بین المللی است و منافع همهً مردم صلحدوست جهان را تهدید می کند. اما، در دو کشورافغانستان و پاکستان، جنگ برعلیه تروریسم با مسایل بسیاری، ازجمله با کشت و قاچاق مواد مخدر، عجین شده و دولتمردان این دو کشور نیز تصمیم قاطعی درجنگ علیه تروریسم ندارند. رنج انسان وقتی مضاعف می شود که نمی تواند برای مجازات این تروریستان کاری انجام دهد؛ و آن هایی که از عهدهً چنین کاری برمیایند، بنابرمصالح و منافع شخصی و گروهی وقومی از آن طفره می روند.
ادامهً سیاست های تروریست پروری در دو کشور افغانستان و پاکستان، انسان های بیشمار دیگری را به خاک و خون خواهد کشید.
........................................................................................................................

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen