کاوه شفق آهنگ
در انتظار نسل بعدی*
زمانی که محمد داوود خان به کرسی صدارت نشست، باقی قائل زاده، یک تن از روشنفکران و شاعران آن زمان نوشت:
پیمانه را به دستِ هوسباز داده اند
دیوانه را وظیفه ی ممتاز داده اند
دیوانه را وظیفه ی ممتاز داده اند
*
کابینه اعلان شد. یک چک چک! روباه های کلیله و دمنه کرسی ها را اشغال کردند. شخصاً، از دیدن اسامی در لیست کابینه تعجب نکردم. چرا؟ زیرا من به این باورم که تا زمانی نسل بعدی، نسلی که در افغانستان رشد کرده است، زمام امور را در دست نگیرد، همین مسخره بازی جریان خواهد داشت. نسل بعدی درد قوم و قبیله گرایی را لمس کرده است، درد قدرت جنگ سالاران دزد و چاپلوسان درگاه شان را دیده است، ارتجاع و جنایت ایدئولوژی های چپ و راست را مشاهده کرده است، دیده است که عروسکان بی شخصیت و خود فروش تنها و تنها در فکر پر کردن جیب های خود و فامیل های شان بودند، نسل بعدی می داند که نتیجه ی روسپی بازی های سیاسی "گه در آغوش این گه در آغوش آن" و گه در آغوش طالب جز بربادی، ویرانی، ذلت و تباهی ملت و مملکت چیز دیگری در قبال ندارد. اما امر مسلم این است که ملت ما متأسفانه باید از این تنگنا بگذرد. بیشتر از سی سال جنگ مردمی نه تنها آبادی ها را ویران می کند بل بد تر این که معنویت آدم ها ویران می گردد. در این گیرو دار همان آدمچهره های به قدرت سیاسی و اقتصادی می رسند که خود فروخته ترین، معامله گر ترین، بی شخصیت ترین اند و به هیچ ارزش انسانی و اخلاقی پابند نیستند.
به باور من تنها و تنها نسل بعدی می تواند با نتیجه گیری علمی از جریانات گذشته، بر اساس روحیه ی مردمی و شایسته سالاری خدمتی برای ملت و مملکت انجام دهد. باقی "نیش گژدم نه از پی کین است / مقتضای طبیعتش این است" و اصلاً های و هو ندارد.
به باور من تنها و تنها نسل بعدی می تواند با نتیجه گیری علمی از جریانات گذشته، بر اساس روحیه ی مردمی و شایسته سالاری خدمتی برای ملت و مملکت انجام دهد. باقی "نیش گژدم نه از پی کین است / مقتضای طبیعتش این است" و اصلاً های و هو ندارد.
* عنوان از طرف خوشه گذاشته شده است.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen