Montag, 27. Mai 2013





    اطلاعیۀ انجمن فرهنگی افغانهای شهر هامبورگ
             در دفاع از دانشجویان معترض

                         بیانیه ی شاعران، نویسندگان، هنرمندان وفرهنگیان افغانستان در دفاع از حق اعتراض مدنی برای دانشجویان دانشگاه کابل
                                                

وضعیت بد تحصیلی، سؤ مدیریت، کیفیت بسیار بد آموزش و رفتارهای تبعیض آلود و خشن، نکات مطروحه در اعتراض دانشجویان دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه کابل است، که با اعتصاب غذایی وتحصن خویش خواهان تغییر آنها استند. این صدای اعتراض آنها در ادامۀ کوشش های بسیار خردمندانه، دموکرایتک وآرام پیشتر صورت گرفت، اما اولیای امور که با رفتارهای بروکراتیک مآبانه عادت کرده اند، به مطالبات ایشان اعتنایی نکردند. آنها نیز ناگزیر شدند که به اعتصاب و تحصن روی بیاورند.
انجمن فرهنگی افغانهای شهرهامبورگ از مطالبات آنها جانبداری نموده ، همبستگی خویش را با آن عزیزانی که در میان دشواری ها به سر می برند، اعلام می دارد. انجمن فرهنگی به این باور است که حرکت ایشان حتی در خلال چند روز  پسین توانسته است، امتیازات سنتی ، دیرینه و انحصاری گروه های خاص را افشأ نماید. گام حق طلبانه یی را که آنها برداشته اند، تأثیر به سزایی برای توسل به فرهنگ حق طلبی و تحولات مثبت در حیات دانشگاه دارد.
 سرانجام این دانشجویان عزیز پیروز می شوند و آنانی که با بی اعتنایی به مطالبات آنها می نگرند، محکوم اند.
انجمن فرهنگی افغانهای شهر هامبورگ

25 می 2013
..........................................................................................................



ظاهر تایمن
 
 
اعتصاب پُر سر و صدای دانشجویان دانشگاه کابل

 
 
  


 
اعتصاب پُر سر و صدای دانشجویان دانشگاه کابل را دولت کرزی با فریب سیاسی شکستاند.
نه پای قانون به میان آمد و نه هم چیزی تغییر کرد. "همان خَرک و همان دَرک..."
کسی نگفت که این حرکتِ صنفی در گستره ی خواست و اعتراضش، باید بازخواستی داشته باشد قانونی، تا هر چیزی دیگر.

گفتند که : "این اعتراض به جرقه ای شبیه است که می‌تواند آتشی عظیم را سبب شود ". "... آنچه آنها (دانشجویان) را به اعتراض وادار کرده است دردی است مشترک."
این جرقه نه آتش عظیم را سبب شد و نه هم دوای "درد مشترک" شد.

دانشجویان دوباره رفتند سر درس. رئیس دانشکده علوم اجتماعی و استادی که مرکز این جناجالها بود در مکانِ دیگر جا خوش کردند.
این تجربه ی ناقص، می تواند درسی باشد آموزنده، فرا راه نسل امروز افغانستان برای اعتراض های صنفی- مدنی آینده.

برگرفته از تارنمای کابل ناتهـ     www.kabulnath.de

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen