سیاه روز 7 ثور . Dard

درد Dard

7ثور،سیاه روز فراموش ناشدنی 

7 ثور1357، فراموش تاریخ نمیشود. زیراحامل جنایتبارترین وقایع گردید. رئیس جمهور خودکامه محمد داؤود خان از آن سر سالم نبرد.ازنخستین قربانیان آن کودتا بود. کاش آن عده یی که سنگ وفاداری به او را هنوزدرسینه میزنند، به آن بخش از سیاست های او نیز نگاه کنند که کودتا چیان را در آستینش پرورانید. به آن راه وروش مغرورانه ومیراثداری هاشم خانی نگاه کنند که مصیبت هارابرای مردم افغانستان بار آورد.

کودتاچیان ثوربا هردهل وسرنای تبلیغاتی که به صحنه آمدند، هرقدرشعارهای دهن پرکن دادند،قیافۀ اصلی یا خونریزانۀ شان پنهان نماند. کودتا چیان هم ضد دمکراسی بودند وهم وطنفروش. کودتا چیان خلقی وپرچمی، از دموکراسی آنرا فهمیدند که دست دشان به جان ومال مردم برسد وآزاد باشند که در پهلوی آن وطن را به شوروی از میان رفته تحویل دهند.

کودتا چیان که مشتی ناچیز، نا فهم ومتکی به وسایل قهری وبیگانه بودند، وطن را دودسته به شوروی سپاریدند.

اما با آن همه فجایع وستمکاری هیچ شرم ندارند که هنوز هم  جنایات خویش را خدمت به خلق مینامند.

کودتا چیان خلقی / پرچمی خون مردم را ریختند و اسباب رشد قبر خفتگان تاریخزده را نیزمساعد کردند.

هنگامی که سران کرملن به عمال خود گوشزد کرد که دیگر یارای نگهداری تان را نداریم، صلح خواهی خود فریبانه را روی دست گرفتند. ببرک وببرکیان   بازهم نشرمیدند که عواقب مزدوری را دریابند.

کودتاچیان سیاه روی، که به عنوان جنایتکارشهرت یافتند، از پهلوی رویداد های جنایتبار دیگرتغذیۀ سؤکردند.8 ثور به آنها مددبسیاررسانید. مردم وصفوفی که در شرایط استبدادی  و به گونۀ اجباری به حزب خائن جلب شده بودند، فرصت محکومیت خیانت ورفتارهای ضد بشری آنها را نیافتند. زیرا جنگهای تنظیم ها( که همه وبدون  استثنأ ،آتش افروختند و مردم وشهر های وطن را سوختند)،  روز گاری را بالای مردم آورد که خلقی ها وپرچمی های خونریز وشکنجه گر آرزو داشتند. آنها با خوشی به رقص افتادند که ما اینطور نمی کشتیم. اما نگفتند که به گونۀ دیگر یا به گونۀ خلقی وپرچمی می کشتیم. آنها جنگهای تنظیم ها را استقبال کردند، با انگیزه های قومی وسمتی  طرف اجزای جنگی را گرفتند. ودر زمان سیاه روزی های که نیروی وحشت خوی طالب با خود آورد از این موضعگیری سود بسیار جستند.

طالبی را که جنگ تنظیمی رشد داد، پاکستان بیشترپروانید وسران مرتجع عربی با موافقت امریکا،برگرده های مردم مظلوم نشاند،تعدادی ازهمان وابستگان پرچمی / خلقی وتنظیمی تقویه نمودند.

حالا با گذشت 34 سال ازسیاه روز7 ثور، نه آن روز فراموش مردم افغانستان میشود ونه پیوند آن با 8 ثور ونه مشکلات بیشمار بعدی . علاوه بر آن همکاری های بیدریغ آن برای جلب قلوب غربی ها وجان فشانی برای هر نوع نوکرمنشی یک باردیگر توضیح کرد که عناصر مزدور برای خدمت به همه آماده هستند.

در ین سالها تعمیق  انحراف فرصت طلبانه و گفتار وکردار خاینانۀ یک تعداد اپورتونیست های معامله گر، خدمت دیگری بود که به آن خاینین انجام داد. اپورتونیست ها برای نجات خویش از فقر کمی  مانع مبارزات لازم علیه جنایتکاران شدند. ویا درخفا با آنها ساختند. در حالیکه مردم افغانستان ضرورت دارند که فجایع دیروز آنها نقد ونکوهش شود.

همه میدانند که ملیونها انسان به انواع مختلف درهنگام زمامداری مزدورمنشانۀ پرچمی ها وخلقی ها آسیب دیده اند. باید یاد شهیدان را گرامی داشت. باید جنایتکاران معرفی کرد . شرم وننگ نصیب آنانی که پیش پای جنایتکاران کفش میگذارند.

مردم افغانستان که دردهسال اخیرهم شاهد مداخلۀ آشکار وتبارز قشردیگری ازسرخم های خود فروش و وطنفروش اند، با نقد جنایات دیده شده، با مرزبندی دقیق با آنانی که کرامت انسانی را هنوزهم ندانسته اند، با کشیدن خط فاصل با آنانی که خدمت به مردم ووطن را درپذیرش طوق بردگی موعظه میکنند؛ با محکومیت تفرقه اندازی قومی ومذهبی ،با ارائۀ بدیل هایی که دموکراسی را درچشم اندازبگذارد، صف خود را ازصفوف جنایتکاران پاکیزه می نمایند.

آرزو میرود مردم افغانستان با دسترسی به چنان ساختار ها از اسیب های سیاه روزانۀ ثور های دیگر در امان بمانند.