پرتو نادری
مردم شریف رستاق، ما در سوگواریتان شریک هستیم!
بازهم در قریه خواجه خیرآب رستاق زمین چاك شد. بیش از صدها خانواده بی‌خانمان و گرفتار صدها درد بی‌درمان دیگر، در زیر تاج و تیغ بنیادگرایان و دولت مافیایی کرزی، فریاد استمداد آفت‌رسیدگان تا حال بگوش نهادهای به اصطلاح مدد رسان نظام ارتجاعی کرزی نرسیده است. چند سال قبل زلزلۀ که در رستاق شده بود آن زلزله را پیرمقل و دیگر سگهای زنجیری اش به فال نیك گرفته بودند. چون بخش اعظم كمك‌های ناچیز جهانی طعمه‌ی اژدهای پیرمقل جانی و نوکرهای ددمنش اش شده بود. امریكا و متحدانش فقط در اندیشه‌ی فعال نگهداشتن ماشین جنگی سگ های شان اند ولی در مقابل فاجعه‌ای طبیعی كه از توده‌های تیره‌بخت و نه مزدوران، قربانی می‌گیرد، تماشاگری بی‌تفاوت باقی می‌مانند. اگر این زلزله در گوشه‌ای از امریكا رخ می‌داد آیا «نامساعد» بودن آب و هوا و «صعب» بودن راهها مانعی به شمار می‌رفت؟
هیچ مقدار آه و اشك و ابراز «تسلیت» قادر نیست بُعد زخم های تازه به تازه‌ی مردم سوگوار رستاق را بنمایاند. تا وقتی كه گلیم باندهای بنیادگرا و نظام فاسد کرزی از هر جنس آن برچیده نشده و دولتی مركزی دموكراتیك در كشور جهنمی شده‌ی ما استقرار نیافته، قهر طبیعت همیشه هلاكتبارتر و مصیبت‌زاتر خواهد بود.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen