Sonntag, 6. April 2014

بازتاب رأی دهی در . . .



               بازتاب رأی دهی، درچند فیس بوک

              Foto: ‎مبارک است این حماسه
----------------------
امیدوارم که رئیس جمهور آینده چشمانش به اندازه ی کافی باز باشد تا عمق این حماسه را ببیند و حجم این شور و هیجان را. امیدوارم رئیس جمهور آینده بتواند به خوبی معنای این " حضور"  شور انگیز را  درک کند.
مردم بیش از آنکه به شخص خاصی رای داده باشند، به خودشان رای دادند، به مردم سالاری و دموکراسی.  امروز مردم علی الرغم تهدید و توطئه ی طالبان به میدان آمدند تا کسی را برای وکالت شان در امر سیاست و قدرت برگزیند. امیدوارم رئیس جمهور آینده به خوبی درک کرده باشد که قرار نیست بر این حکومت کند، رئیس قرار است به جای این مردم و برای این مردم حکومت کند. 
نتیجه ی انتخابات هرچه باشد، ما پیروز شده ایم. مهم  این نیست که چه کسی رئیس جمهور می شود، مهم اینست که جنبش نوپای مردم سالاری پیروز شده است. پیروزی بر همه ی شما مبارک.‎

        


واسع بهادری:
 هموطن داخل کشور را این خوشبختی نصیب که رأی می دهد. خدا نکند فراموش کنم که با هزار و یک مشکل هم مواجه است. خوشا به حالش که توان مقاومت دارد. میرود رأی بدهد که نظام رأ ی دهی جان بگیرد. حکومت خاندانی، حزبی ، کودتای ودست نشاندۀ اجانب  با زور تفنگ و حیله گری، قدرت را نگیرد. هموطن داخل کشورم رأ ی میدهد که مخالفت خود را با جاهلان وکوردلانی که  دشمن  دموکراسی، دشمن حقوق بشری - شهروندی، دشمکن زن( بخوانید دشمن زن وخواهر ومادر وخواهر)، دشمن ترقی ، تحول، موسیقی،  . . . استند، وانمود کند. خوشا به حال  هموطنم .
متقلب کمین کرده است که انتخابات را به کجراه  بکشاند و بدنام بسازد. آدمکش جاهل ، ضد امنیت  وانسانیت، تهدید می کند. گلب الدین وفلان الدین کوشش میکند  که هم تهدید کند وانسان بکشد وهم در انتخابات رخنه کند. 
شنیدم وپشت سرهم پیغام ها را تعقیب کردم که هموطنم ، زن ویا مرد، پیر و جوان، رفتند رأی دادند. خدا خراب کند و روز گار روی آنانی را سیاه ، که در برابر این آرزومندی مردم شریف ما، به دسته  بازی، قوم گرایی، تقلب کاری  روی بیاورد و رأی مردم را هیچ بسازد. روی آن عضو کمیسیون نظارت،  دولتمرد وآدمی سیاهتر که در چنین روزی خیانت کند.
هموطن داخل کشورم رای داد، ولی من  که نه اجازه دارم در خارج برای خارجی رأی بدهم ،و نه امکان رأ ی دادن برای داخل وطنم را، با هوای انتخابات ورأ ی دادن ها، سوختم وساختم. بعضی نظرات را جمع کردم که خدمت تان تقدیم می شود.
                   
                                                                        ***


رحیل دولتشاهی 


پس لرزه های ناشی از تقلب در انتخابات و مهندسی آن مرا به یاد یک فکاهی 

وطنی انداخت. 

می گویند میان دو قوم در محکمه بر سر یک دختر که هر قوم ادعای نامزدی او با پسر خود را داشتند، در جریان بود. اما تا وقتی که محکمه به پایان برسد دختر را یکی از طرفین دعوا به زور برده بود- یعنی پرانده بود. وقتی طرفین از محکمه برون شدند، از طرف دیگر دعوا کسی پرسید که چطور شد، دعوا را که برد؟ طرف جواب داد: والله دعوا را ما بردیم مگر دختر را آن دیگران....
کاندیدا های مخالف ارگ به همین سرنوشت دچار می شوند. چرا که هیچگونه کاری که برای چلوگیری از تقلب باشد، از پیش انجام ندادند. مثلاً چرا اینها پس از آن که برگه های رای به قدر کافی به محلات فرستاده شد، متوجه این نکته نبودند و چاره نسنجیدند؟ چرا در وقت اعلام محلات رای دهی امن و غیر امن اینها صدا بلند نکردند که فیصدی بسته ماندن محلات رایدهی شمال و مرکز نسبت به جنوب غیر منطقی و غیر واقعی است......
هزاران کار خودر و ریزۀ دیگر وجود داشت که باید مخالفین ارگ برای تضمین برد خود انجام می دادند اما با ساده انگاری تمام همۀ برد را منحصر به رای دادن مردم و حضور پرچوش و خروش خودشان در محلات دانستند.
البته در ساختن و ترکیب تیم های انتخاباتی نیز این تیم همه امکانات را در خود جمع کردند و متوجه بازی های بعدی نشدند. در حالی که تیم ارگ نیروهایش را با مهارت تمام در چند تیم تقسیم کرد تا برای بهره برداری بعدی از آنها کار بگیرد.
در انتخابات پیشین نیز همین وضعیت بود. اینها روی یک میخ بار دوم افتیده اند. شاید هم
اینها کار خود را می دانستند بلکه این مردم ما بودند که خواهند افتاد.
بسیاری ها به خاطر همین کمبود بینش سیاسی و عملی به تیم اصلاحات و همگرایی به چشم شک می نگریستند و اینک آهسته آهسته روشن می شود.
من که چنین می بینم و می اندیشم. شاید اشتباه کرده باشم و خدا کند اشتباه باشد!

مهندس صدیق  قیام
امروز وقتی تا همین ساعت که ساعت یازده روز است در کابل آرامش را می بینم میخواهم یک تشکر کنم از اردو ملی ،‌ پولیس ملی و امنیت ملی و سربلند ما . سربازان عزیز مبارکتان .موفق باشید شما امید مردم مظلوم و رنجدیده ماهستید .

احسان الله سلام
تا اکنون فکر می کردم که فقط کلک های کاراته بازان و انگشتان کونگ فو کاران استند که خشت پخته و تختۀ ارچه را تکه و پارچه می کنند. اما از زور انگشت رای دهنده گان خبر نداشتم که خشت سیاست و تختۀ تاریخ را پاره پاره می کنند. کسی که زور این انگشتان تاریخ ساز را نداند، به غضب تاریخ و قهرجغرافیه گرفتار می شود و نمرۀ تهذیب اش هم صفر مطلق.       
حالا حیرانم که ملا کیبلی و مولوی قمچینی تا چه وقت در دیسکوی خلافت ریش می جنبانند و در میخانۀ امارت شراب انفجار می نوشند.    
شلاقی های سرین پاره! به هوش بیایید و بیش از این ... چیز های مبارک تان را با کلک های مردم جنگ نیندازید، و گرنه صدای پاره شدنش تا زیر خانه های آی اس آی خواهد رفتبه پیش به سوی انگشت زدن های دموکراتیک
    
Foto: ‎شماری از باشندگان منطقه سه راهی علاو الدین شهر کابل به دلیل نرسیدن اوراق رأی دهی برای رأی دادن، کارتهای رأی دهی شان را به عنوان اعتراض آتش زدند.‎

نسیم اسیر
                                                        زندهءجاوید

حضورگسترده مردم سربلند وسرافرازوطن درانتخابات ، اعم اززن ، مرد ، پیروجوان درسراسرافغانستان ، ما غربت نشینان را بران داشت تا جریان را ازورای تلویزیون ها ، با حسرت واشکریزان دنبال کنیم. مردم شریف ودرد رسیده ما با وجود تهدیدات مکرردشمنان داخلی وخارجی ، مصمم بودند تا به جهان نشان بدهندکه هیچ تحدید وتهدیدی دراراده آهنین شان اثرگزارنیست ومی خواهند ازحق مسلم خود عاقلانه ومدبرانه استفاده کرده وسرنوشت خود را تعیین نمایند. این موفقیت را که بدون شک درنظم آن ، اراده مردم ، اردوی ملی وپولیس وامنیت ملی نقش عمده داشت ، با افتخاربه ملت نجیب وسرافرازوطن ، درسراسرجهان ازصمیم قلب مبارکباد گفته وبا سربلندی شعری پیشکش می کنم :
کی می گوید که این قـــوم بپا زنجیر، می میرد؟؟
دلاورمـــــــــردم ، هــندوکش وپـــامیرمی میرد؟؟
توخود سردرگریبان کن ازان قومی ، به جانبازی
کـــه آهـــویش کند عزم شکارشیر، می میرد ؟؟؟
نمی میرد ، نمی میرد ، بــــــه پا وزنده می ماند
اگــــرمــیــرد ، همان بد مشرب بی پیرمی میرد
دریــــــده دامـــــن آســـایش میهن بـــــــه بد بینی
زشرق وغــــــرب ، مردم میبرد تاثیر، می میرد
نـظـــام ازفـیـض وحــــدت با ثبات وپا بجا گردد
نباشد گـــــرچـنـبـن هـمت ، بصد تعبیرمی میرد
به این عشقیکه دردل ازوطن داری نخواهی مرد
(
اسیر) ارچند درآخــــــــر، جوان وپیرمی میرد
م.نسیم ( اسیر)
فرانکفورت
هـ. امیری ولی
                                    یک کلک رنگه، نشانهء مخالفت و نفرت علیه طالبان !
با وجود اعلان طالبان که اگر رای بدهید کلک تانرا میبریم. اشتراک جمع وسیع زنان در انتخابات.           
خوب کردید عزیزترین های افعانستان ! اگر صورت زیبای تان را هنوز هم پنهان میکنید ,نشاندادن توانایی ,شجاعت وفهم شما امید رهایی از تاریکی هاست . سپاس بی پایان از قوای امنیتی کشور و مردم بیدار و و طن پرست.این نظم حوصله مندی وقانون شناشی .(ختم رای گیری سرساعت پنج ) ...امید تغییر نه تنها یک رِئیس جمهوری نو بلکه انظباط وسهمگیری بر اعمار یک کشور که دیگر ظلم وجنگ نمیخواهد را امید میدهد.

رشید واصل
امروز برنده اصلی انتخابات مردم افغانستان اند ، با وجودیکه آنها میدانستند با چه تهدید های روبرو هستنند ولی با شهامت و امید به آینده با تحمل رنج راه و آب وهوا پای صندوق های رای رفتند و رای دادند و یا شاید هم رای ندادند . با وجودیکه من ، تو و انها می دانیم که : تا حال هیچ کدام از معامللات سیاسی در کشور ما شفاف نبوده و نخواهد بود . درود بر مردم و حسن نیت شان !

عتیق الله مولوی
دوستان عزیز ! ملت مسلمان و مصیت کشیده افغانستان علی الرغم تهدیدات دشمنان سفاک ، وددمنش بنام طالبان ، همت کردند ومرد ومردانه وارد میدان نبرد شدند ، روز گذشته روز نبرد علیه کوردلان طالبی بود رفتن به پای صندوق های رای وانداختن کارت به صندوق ها هرکدام به منزله تیر اتشینی بود که برسینه طلبان وحامیان شان فرود آمد بیا اید این روز را گرامی داریم و بنام رز مرگ طالبان در تاریخ افغانستان اعلام کنیم.

الف. م. بگرامیان
از آنجاييكه ارسال نكردن برگهاي لازم و كافي رآي دهي از سوي كميسيون (دولتي )انتخابات خود يك نوع تقلب مهندسي شده از سوي اين ارگان است لازم و حياتي است تا اين موضوع از سوي كانديدان جدي گرفته شود و برسي گردد و بايد كه به مردم پاسخ داده شود كه چرا مردم از حق رآي دادن وشركت در انتخابات محروم ساخته شده اند؟ مهم اين نيست كه كي برنده ميشود مهم اين است كه چرا مردم با حفظ همه اي امكانات و زمان كافي ايكه در اختيار كميسيون برگزاري انتخابات بود از حق مسلم رآي دادن محروم گرديدندو اين اين نهاد برگهاي لازم را در مراكز رآي دهي إرسال نكرده بود؟

یونس جاغوری
                                                         کنترول عقابان 

این است شهامت ,دلیری ووطن دوستی ,هموطنان ما,با وجود اخطار دادن های طالبان وحشی و منزجر ملت ,بدون هراس با شور وشوق مذید جوقه جوقه پای صندوقهای رای رفتندو اعم از پیر وجوان زنان ومردان ومعلولین با انگشتان آبی رئیس جمهور و سرنوشت آیندهء شان راتعیین نمایند,اینک به سوی آینده مترقی چشم به راه هستند.
ناگفته نباید گذاشت که نیرو های امنیتی هم عقابانه کنترول را دردست گرفتندو نگذاشتندکه دشمنان به عمل های جنایتکارانه دست یابند .
میرحسین مهدوی
                          مبارک است این حماسه    

امیدوارم که رئیس جمهور آینده چشمانش به اندازه ی کافی باز باشد تا عمق این حماسه را ببیند و حجم این شور و هیجان را. امیدوارم رئیس جمهور آینده بتواند به خوبی معنای این " حضور" شور انگیز را درک کند.
مردم بیش از آنکه به شخص خاصی رای داده باشند، به خودشان رای دادند، به مردم سالاری و دموکراسی. امروز مردم علی الرغم تهدید و توطئه ی طالبان به میدان آمدند تا کسی را برای وکالت شان در امر سیاست و قدرت برگزیند. امیدوارم رئیس جمهور آینده به خوبی درک کرده باشد که قرار نیست بر این حکومت کند، رئیس قرار است به جای این مردم و برای این مردم حکومت کند. 
نتیجه ی انتخابات هرچه باشد، ما پیروز شده ایم. مهم این نیست که چه کسی رئیس جمهور می شود، مهم اینست که جنبش نوپای مردم سالاری پیروز شده است. پیروزی بر همه ی شما مبارک

عارف فرهمند

                      حسرت یک رأی
افغان هایی که روز شنبه پشت صندوق های رای رفتند، حوادث روزهای گذشته و تهدید طالبان را فراموش نکرده بودند. تصاویر حملات انتحاری طالبان در هفته قبل از انتخابات در ذهن شان زنده بود، اما آنها رای دادند و برعلاوه انتخاب نامزد مورد نظر شان، به طالبان و تروریسم "نه" گفتند. اشتیاق پیرزن هفتاد ساله کمتر از هیجان جوان هجده ساله ای نبود که برای نخستین بار لذت رای دادن را تجربه می کرد. آنها صبح از خانه های شان بیرون شدند، زیر باران در صفوف طولانی نشستند و رای دادند. آنها می دانستند که طالبان برای تبدیل تهدیدهای شان به حملات خونین، درنگ نمی کنند. آنها می دانستند که اگر حادثه ای صورت بگیرد، شاید یکی از قربانیان آن باشند. اما همه این تهدیدها را به جان خریدند و ثابت ساختند که به درجه ای آگاهی و اطمینان رسیده اند که بتوانند سرنوشت شان را با دستان خود رقم بزنند. افغان ها به این آگاهی رسیده اند که دیگر منتظر "پادشاه گردشی" نباشند. افغان ها بیشتر از صرفاً یک "رئیس جمهور" انتخاب کردند، آنها آینده شان را انتخاب کردند.    
من اما در بیرون از کشور صرفاً به پوشش خبری انتخابات دل خوش کردم. یکی از لحظاتی که واقعاً احساس کردم کاش در افغانستان می بودم. حسرت گرفتن یک "سلفی" با کارت رای دهی و انگشت رنگ شده، به دلم ماند!

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen