Mittwoch, 11. Juni 2014

موقف امریکا. . .


ضیا، ناشر هفته نامۀ "افق" استرالیا  

موقف امریکا در قبال برگزاری دور دوم انتخابات 93 و صیانت از دموکراسی نو بنیاد در افغانستان ...؟


طی ماه های اخیر تا هفتۀ پیش، مردم ولایات سمت شمال چون فاریاب، جوزجان، بدخشان، سمنگان... وتخار قربانی حوادثِ اندوه بارِ طبیعت ( سیلابها ورانش کوه) شدند . از سر وجان تا خانه وکاشانه وهر چه داشت ونداشت شان به زمین فرو رفت ویا هم طعمۀ سیلاب ها شد. از کاخ ریاست جمهوری تا مؤسسات دولتی، اجتماعی همچنان از افراد واشخاص تا مردمِ هر گوشۀ افغانستان فارغ از هر قوم وزبان با نشان دادنِ انسانی ترین احساسات و عواطف برادری و هموطنی از هرگونه غم شریکی و کمکهای مادی ومعنوی مضایقه نکردند. درین میان مردم و دولت های مختلف جهان نیز تا هرچه کمک از دست شان شد، دریغ نکردند. حقا که خانۀ همگان آباد.
واما:                                                                                                                      
از سالها به این طرف زعیم ها وحکومتهای پی در پیِ پاکستان در رأس دستگاۀ جهنمی (I S I) در تبانی با خود       فروخته گانِ بی غیرت وبی وقار داخلی زیر نام تنظیمهای اسلامی!! با شیوۀ تلبیس از هر آنچه سبب ویرانی  و بربادیافغانستان وقتل مردم افغانستانشده وهنوز هم جریان دارد، دریغ نه ورزیدند. به خصوص نظامیان پاکستان از حدود     سه سال به این سو علناً با پرتاب موشک ها وسرازیر کردن آتش توپخانه بر حریم مقدس کشور ما نه تنها تخطی وتجاوز آشکار به سنگ وگل سر زمین ما کردند،  بلکه صدها خواهر وبرادر ولایات سرحدی کشورِ ما جان های شیرین شان را نیز از دست دادند. خسارات و تلفات جانی ومالی و درد ورنجی را که برادران و خواهران مناطق شرقی وجنوب شرقی کشور ما ( نورستان، کنر ...) دیده اند، به هیچ صورت درد ورنج آنها کمتر از درد ورنج ناشی از حوادث طبیعی سیلاب ها در مناطق شمال و رانش زمین در بدخشان نیست. پرسش این گونه به وجود می آید که چه چیز پرده  بر روی آنهمه آتش باری های پاکستان بر حریم کشور ما انداخته است که نتایج آن بی شک تجاوز آشکار،  ویرانی خانه ها،  از بین رفتنِ زمینهای زراعتی ومناطق مسکونی وبه قتل رساندن انسانهای آن شده است؟ زیرا همۀ این حوادث چه  در سطح دولت و چه در سطح بین المللی بسیار خاموش و بسیار کمرنگ جلوه داده شده است. هرگاه بخواهیم یا انتظار داشته باشیم، این پرسش را از قوماندان اعلی دولت جمهوری افغانستان ( آقای کرزی) پاسخ بگیریم، وقت تلفی است. زیرا طی مدت زمامداری او دیده ایم وبار ها شنیده ایم که آقای کرزی هیچگونه منشور واضح وحتی نیمه روشن از سیاست خارجی حکومتش با کشور های جهان و بالاخص با پاکستان و به نیابت از پاکستان با طالبان ارائه نکرده وندارد. اما طرف دیگر سکه به خوبی نشان میدهد که آنهمه تاریکی ستراتیژی و نداشتن منشور واضح،  بیانگر شریک بودن خودش و دار ودستۀ ارگ با سیاستهای مزورانۀ پاکستان همسو می باشد.

طی روزهای اخیر، شلیک صدها موشک و آتش توپخانۀ پاکستان بر مناطق مرزی افغانستان که از اثر آن ده ها تن کشته وزخمی شده اند، یک بار دیگر نگرانی شدید مردم ما را به وجود آورده و اخبار ذلت بار آن سر خط  روزنامه ها وسایر نشرات داخلی افغانستان شده است. تلویزیون طلوع روز یک شنبه اول ماه جون پیرامون از سر گیری شلیک ده ها موشک توسط نظامیان پاکستان بر مناطق مرزی کنر را با یک تن از آگاهان امور سیاسی در میان گذاشت، نکتۀ مهمی که مورد توجه ام قرار گرفت، ابراز این مطلب بود( ... حماسۀ ۱۶ حمل یا روز رای دهی مردم افغانستان که خلاف توقع پاکستان به نمایش قرار گرفت، تحمل آن برای پاکستان سنگین تمام شد. زیرا پاکستان می بیند که به یکطرف آن دولت هندوستان از اثر انتخابات آزاد و دموکراتیک شکل یافته اگر در افغانستان نیز دولتی به اثر انتخابات مردمی به وجود بیاید، پاکستان در میان دو سنگ آسیاب قرار می گیرد).
حقیقتاً قوتهای دفاعی وامنیتی افغانستان روز ۱۶ حمل را قهرمانانه صیانت کردند. حضور پر نشاط مردم  و صیانت  قوت های امنیتی کشور داغ سیاه سرطان خیز را در دل وجگر(I S I) و نوکران سیاه دل آن (طالبان) گذاشت. اکنون پاکستان به خاطر برهم زدن دور دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان خدعۀ دیگری را با وظیفه دادن به طالبها و دخول نظامیان پاکستانی به خاک افغانستان و آتش کشودن قصدی ومهندسی شدۀ آنها از مرزهای افغانستان به سوی پاکستان،  بهانه یی را در کار گذاشته اند تا درین بُرهۀ حساس و سر نوشت ساز کشور ما، تمرکز قوت های دفاعی و امنیتی افغانستان به نقاط آشوب زده مرزی مصروف شوند و میدان دورِ دومِ انتخابات برای دهشت افگنی وعملیات انتحاری طالبان در سایت های انتخاباتی مساعد گردد.
جالب این است که بار ها این گونه تجاوزات پاکستان بالای مناطق مرزی کشور ما صورت گرفته است.  اما هیچ گاهی قوماندان اعلی افغانستان( آقای کرزی) چنین عکس العمل جدی بر بنیاد فرمان آماده باش بالای قوت های دفاعی وامنیتی علیۀ تجاوز پاکستان  را نداده بود، حالا که چند روز مختصر از ماموریتش باقی مانده، این گونه فرمان از کجا صادر شد تا جواب متقابل به پاکستان داده شود؟ آیا آقای کرزی نمی داند که پاکستان بالاثر نیرنگهای گوناگون سیاسی، دینی، قومی، زبانی در برابر کشور ما همواره آتش جنگ را در افغانستان شعله ور نگهداشته  واز برکت ویرانی افغانستان خود را تا دندان مسلح ساخته واینک به سلاح هستوی نیز دست یافته است؟


 

به نظر هفته نامۀ "افق"؛   در چنان موقعیتی که کمتر از دوهفته به دورِ دومِ انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان باقی مانده ، بهتر است، قوتهای امنیتی افغانستان بصورت عادی مثل دور اول انتخابات سال روان وظایف ومسئولیتهای شان را با عزم متین و ارادۀ قوی به پیش ببرند ودر عوض:
بهترین ومناسب ترین وقتِ نشان دادن دوستی ایالات متحده امریکا، قوتهای ناتو و ملل متحد به افغانستان،  خنثی سازی اهداف شوم پاکستان در قبال امنیت مرزهای افغانستان میباشد که قوتهای نظامی آنها با زیر نظر گرفتن مناطق آسیب پذیر سرحدی جلو موشک پرانی و هرگونه خرابکاریهای پاکستان را بگیرند، تا انتخابات دور دوم ریاست جمهوری به سبوتاژ مواجه نگردد. هر گاه این در خواست از طرف دولت افغانستان از امریکا وجامعۀ جهانی صورت بگیرد،  بی گمان پذیرش آن از طرف امریکا به    آبرو مندی امریکا بنا بر حمایت آن کشور از روند دموکراسی تاثیر فوق العاده خواهد داشت. در غیر آن، این احتمال وجود دارد که  دشمنان رفاه و آرامش افغانستان، دست زیر الاشه ننشینند.
شما چه نظر دارید؟


Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen